Madelief, Amber en Niels waren er in onze tweede vakantieweek. Dus ook hier was het essentieel nog een auto te huren voor m ons te verplaatsen. De BMW heeft maar vier zitplaatsen en heel eerlijk gezegd parkeer ik hem niet graag zomaar overal.
Het zwaarste van de laatste week was afscheid nemen. Afscheid van onze kleine meid. Amber gaat een half jaar alleen naar Amerika haar droom najagen. Zelfstandig het avontuur opzoeken, hoe het is om in een vreemd land, een andere cultuur, te studeren, te leven, nieuwe vriendschappen aangaan, je bestaande vriendschappen achter te laten en ervaren wie je trouw blijven aan je hechte vriendschap, je vriend je liefde, je familie, iedereen die je dierbaar is een poos moeten missen. Heel veel respect voor Amber.
Ik ken de pijn, de pijn om ver weg te zijn, in een andere tijdzone, weg van iedereen. En ik mag niet klagen, ik was hooguit een paar weken van huis. De littekens heb ik wel. Niet voor iedereen weggelegd, maar wijzer worden doe je zeker. Amber we zijn trots op je!
ONE WHO LIVES SEES MUCH. ONE WHO TRAVELS SEES MORE!
Amber we kunnen niet wachten om je weer te knuffelen.
🩷