Hoe blij waren we dat Amanda ook nog tijd voor ons vrij kon maken. Ze heeft het best wel voor haar kiezen gehad en wij hoopten dat we haar even in ons nieuwe habitat tot rust kon laten komen. Het enige nadeel was dat ik gewoon moest werken en Amanda niet echt kon uitslapen, omdat mijn werkkamer nu ook de logeerkamer was.
Het voordeel was dat Amanda en Jasperina lange en volle dagen als echte zussen van elkaar konden genieten. In de avonden konden we met zijn drieën lekker uit eten. De zaterdagen en zondagen goed benut.
Op de zondag dat Amanda naar huis ging hebben we ‘s-avonds voor het eerst sinds tijden “thuis” gekookt.
De eerste zondag tot rust gekomen bij No Solo AguaZondag bij club Nau gegeten met de juf van DanaeAncora in Burgau mochten we niet overslaanOok hebben we Angela en Charissa gezienAljezurFerragudo by boatSolar o FareloLagosGeniet momentenBenagil
Madelief, Amber en Niels waren er in onze tweede vakantieweek. Dus ook hier was het essentieel nog een auto te huren voor m ons te verplaatsen. De BMW heeft maar vier zitplaatsen en heel eerlijk gezegd parkeer ik hem niet graag zomaar overal.
Club Nau Sushi en live muziekOok deze week veel eten (en drinken)Dolfijnen spotten Zo indrukwekkend
Het zwaarste van de laatste week was afscheid nemen. Afscheid van onze kleine meid. Amber gaat een half jaar alleen naar Amerika haar droom najagen. Zelfstandig het avontuur opzoeken, hoe het is om in een vreemd land, een andere cultuur, te studeren, te leven, nieuwe vriendschappen aangaan, je bestaande vriendschappen achter te laten en ervaren wie je trouw blijven aan je hechte vriendschap, je vriend je liefde, je familie, iedereen die je dierbaar is een poos moeten missen. Heel veel respect voor Amber.
Ik ken de pijn, de pijn om ver weg te zijn, in een andere tijdzone, weg van iedereen. En ik mag niet klagen, ik was hooguit een paar weken van huis. De littekens heb ik wel. Niet voor iedereen weggelegd, maar wijzer worden doe je zeker. Amber we zijn trots op je!
70 kilometer tranen
ONE WHO LIVES SEES MUCH. ONE WHO TRAVELS SEES MORE!
Amber we kunnen niet wachten om je weer te knuffelen.
Emigreren en dan gelijk veel visite krijgen is dat erg. NEE natuurlijk niet! 24 juni kwam ma naar ons en een paar dagen later Victor en Madeleine. Enerzijds omdat we het huis van Sander al hadden gehuurd, dus waarom daar geen gebruik van maken, maar ook om te laten zien waar we uiteindelijk de komende tijd slapen.
Ik had in dezelfde periode ook al mijn vakantiedagen opgenomen, dus voor ons was het gelijk vakantie vieren in eigen land. Het is denk iedereen bekend dat we na 27 jaar wel de plekjes weten te vinden waar we ons relaxed voelen (sorry voor het Engels). Ook vonden we het lekker om quality time (oeps weer Engels) met mams, Victor en Madeleine te hebben.
Helaas ging precies voordat Victor en Madeleine kwamen de Skoda kapot en moesten we voor veel geld een auto huren. Maar we weten nu wel dat we best wel een VW Taigo zouden willen hebben.
De reis heeft veel van de versnellingsbak gevraagdWe hebben heerlijke dagen gehad!Genoeg gegeten SupEten, 🍽️ Solar o FareloEn nog meer snoepen bij Gomba in LagosO ja en ma wilde hetzelfde badpak als Cocky
Nee hoor dat laatste was niet waar, maar puur toeval (bestaat niet).
Na een week kwamen Amber en Niels en Madelief ook voor een week. Er was een overlap van een dag. Dat was voor mij en Jasperina heel fijn om de hele boel compleet bij ons te hebben. En als je dat dan zo even opschrijft dan besef je je weer hoe je ze mist.
Mijn oma Jenny kon vroeger wel eens sarcastisch zeggen “zo kom je een schop tegen de deur geven?”, en vind ik een schop meer dan genoeg in deze tijd, even een glimp, een hoofd om de hoek van de deur, een teken van leven, dat is er niet. Het is FaceTime, videobellen, daar moeten we het nu mee doen.
