DE REIS – DE MAN op reis naar Parchal (Ferragudo)

Januari 2025

2 februari 2025 / FamDeMan / Geen reacties

Ik begin een dag voor 1 januari, zodat ik nog een stukje van 2024 kan laten zien. Dit was niet de eerste keer dat we oudejaarsavond buiten Nederland vierden, ook niet de eerste keer samen, maar wel de eerste keer met onze Portugese vrienden. In Portugal is uit eten gaan met Kerst niet gebruikelijk; dat doe je thuis met vrienden en familie. Oudejaarsavond is echter wel typisch voor Portugezen om uit eten te gaan. We besloten toen om het te vieren bij onze vrienden Nuno en Manuella van NuMa. Het werd een mooie avond, met zoals gewoonlijk heerlijke gerechten en lekkere wijnen.

Op 5 januari kwamen Victor en Madeleine twee weken bij ons op bezoek. Jasperina en ik hadden vrij genomen om samen leuke dingen te doen (ik moest helaas een paar dagen tussendoor werken, maar kon die combineren met een bezoek aan de fysiotherapeut). Deze dagen waren heerlijk gezellig: shoppen, lekker eten, rijden en zelfs een dagje strand was mogelijk.

Een echte klap op de vuurpijl was de zondag van 12 januari. We werden enorm verrast. Nee, niet gewoon verrast, maar enorm verrast – ik denk dat ik in mijn leven nog nooit zo verrast ben, en het maakte me zo emotioneel. Amber was tot en met 11 januari in Mexico en kwam op die dag terug naar Nederland. Wat Jasperina en ik niet wisten, maar Victor en Madeleine wel, is dat Amber een ticket naar Portugal had geboekt om ons te verrassen. En dat is gelukt!

Op die zondag hadden we besloten om naar Algarve Shopping te gaan. Het is belangrijk te melden dat we al aardig hadden geshopt bij Mar Shopping, dus het was eigenlijk niet nodig, maar het was zo’n dag dat het leuk leek om daarheen te gaan. Achteraf gezien snap ik het, maar op dat moment niet. In elke winkel moesten we naar binnen en zelfs in elke winkel lukte het om toch nog iets te kopen. Tot het moment dat de dag bijna voorbij was, we thuis zouden eten en nog boodschappen moesten doen. Ik had venkel nodig, omdat Madeleine risotto met venkel zou maken. Maar… nee, Victor en Madeleine moesten nog even naar de H&M! WTF! Nou, ik ging alvast op zoek naar venkel in de Continente. Terwijl ik serieus alleen maar op venkel gericht was, hoorde ik een stem: “Kunt u het vinden?” Hmm, die stem klinkt als Amber!!! Fuck (sorry, maar dat was het eerste wat ik dacht), HET IS AMBER!

Zelfs nu springen de tranen in mijn ogen als ik eraan denk, om maar aan te geven hoe hoog de emoties waren. Plotseling stonden we midden in de supermarkt, compleet verrast! Een onbeschrijflijk gevoel. Zoals ik al eerder schreef, ik word niet snel verrast; ik vind het leuk om anderen te verrassen. Maar jongen, wat een apart gevoel en wat mooi.

Oké, het was best wel apart om met zijn vijven in een twee-kamerappartement te slapen, maar we kochten meteen een luchtbed voor Amber, zodat zij twee nachten daarop kon slapen, want daarna zouden Victor en Madeleine weer terugvliegen. Die maandag waren Jasperina en ik ook nog vrij. Het weer was schitterend, dus we durfden wel naar het strand van Alvor te gaan. En ja, het was fantastisch weer, ik heb zelfs gezwommen! Wat een superdag. Een dag die we met veel plezier konden afsluiten bij Mama Mia! Allemaal geluksmomentjes.

Helaas moest Amber op donderdag weer terug naar Nederland, en begon ons normale leven weer. Hoewel… de week erop moest ik naar Lissabon voor mijn werk, een global sales meeting. Ongeveer 80 mensen van mijn bedrijf kwamen samen om de strategie voor 2025 te bespreken. Het was ook leuk om weer een hoop collega’s te zien, wat resulteerde in een weekendweerzien met Lloyd en Melissa. Voordat ik naar Lissabon ging, hadden we ook nog bij NuMa (waar anders?) de 59e verjaardag van Jeroen Coumou gevierd. Hij en Silvia hadden ons uitgenodigd om samen met Nienke (Jeroens dochter, die ook een paar dagen was gekomen) zijn verjaardag bij NuMa te vieren. Jeroen en Silvia verbleven dit jaar een maand in Portugal, in hetzelfde complex waar wij nu wonen in Portimão.

Wat goed is om te melden, is dat het weer in januari 2025 in vergelijking met januari 2024 een stuk slechter was. Slechter in de zin van meer regen, wat eigenlijk goed is, en iets lagere temperaturen. Voor bezoekers misschien minder leuk, maar voor de natuur heel goed. En begrijp me niet verkeerd, er waren genoeg dagen waarop we op ons balkon koffie konden drinken bij meer dan 23 graden, maar vorig jaar was het gewoon droger en warmer.

Tussen de bedrijven door zijn we natuurlijk ook bezig om de bouw van het huis te volgen. Dat zit nu in de afbouwfase en we werken aan de details. Als je nu de keuken ziet, denk je: “Nou, koken maar!” Helaas zie je nog veel klusjes, en voordat de oplevering er is, moet alles klaar zijn: de plantjes in de tuin, een boom in de voortuin, het zwembad vol water.

Wij beschouwen het hebben van een afgesloten garage als een voordeel. We kregen te horen dat er net over de brug in Portimão (rechts) garages te koop waren. Dus we gingen in de laatste week van januari kijken, en het sprak ons enorm aan. Het leek ons een goede investering om daar de BMW te stallen en andere spullen op te slaan die we niet vaak gebruiken. We hebben op 1 februari een optie genomen op een box van 24 m². Daar komt vast nog wel een leuk Portugees verhaal uit.

We hebben de maand gezellig afgesloten op 1 februari, samen met Jeroen en Silvia, door via de bergen naar Arrifana te rijden, daar heerlijk te lunchen, en vervolgens een mooie rit via de kust weer terug naar Portimão. En zo hebben we alweer een maand in 2025 afgesloten.

Minder leuk €2300 schade Geuzenstraat. Vuurwerk heeft twee ramen kapot gamaakt, verfwerk en hout beschadigd.

Kerstcadeau van Victor en Madeleine gekregen

Happy moments Rummikub met Victor en Madeleine

10 januari eten met Jeroen en Silvia bij buurman Tiago van Restaurante Casa do Rio

13 januari wat een weer op het strand bij Alvor

Gregory, Jeroen, Katerina, Lloyd en Giftson

Jasperina intussen met Carmen bij Lusana

Cal Arrifana – eigenlijk 1 februari, maar een mooie afsluiting van de maand met Jeroen en Silvia

Kerst 2024 in Portugal

26 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

Onze eerste keer als residenten in Portugal kerst vieren. Dat is toch een ervaring. Wat ik het liefste wil met kerst is onze familie bij elkaar voor twee dagen en gewoon samenzijn. Ik vind het geweldig om voor iedereen cadeautjes te kopen. Niet alleen voor de familie ook voor de vrienden en iedereen die het fijn vindt om met ons kerst te vieren. Dat dit de laatste jaren onmogelijk maakt gaf toch wel altijd de nodige stress. Je eigen kinderen krijgen schoonfamilie, hebben vrienden die ook graag willen dat ze over de vloer komen. En dit is allemaal begrijpelijk, maar uiteindelijk weet ik dat “het gevoel van vroeger” gewoon niet meer komt. Hoe mijn ouders en mijn familie dat deden, “vroeger”, is dus wel bijzonder en dat is een cadeautje op zich. Een warme herinnering.

Wij weten al een paar jaar dat kerst vieren weg van de familie soms ook een goed gevoel kan geven. We hebben in het verleden met zijn vieren in Zwitserland in “Rocks Resort” een uiterst fijne kerst gehad. Maar weet je na die dagen kwam je weer thuis en het was dan weer business as usual.

Vandaag 26 december is nu een werkdag, waarbij Jasperina en ik gewoon werken. Dat is bijzonder. Ik merk op de social media hoe onze lieve familie in Zwitserland hun kerst vierde. Ik zie in onze whatsapp groepjes de mooiste foto’s voorbij komen. En weet je diep in je hart wil je overal bij zijn. Ik had in Zwitserland willen zijn, ik had in Nederland willen zijn, ik had in Mexico willen zijn en had zelfs bij onze familie in Australië willen zijn (hoewel ze daar geen kerst vieren). Door alle huidige techniek en media waren we er ook overal een beetje bij. En natuurlijk snappen we ook dat we niet overal bij kunnen zijn.

Maar deze kerst in Portugal heeft ons ook een hoop nieuws gegeven. We hebben op kerstavond bij onze buurvrouw Gabriela gevierd en daar ook gegeten. In Portugal zijn 24 december en 25 december de belangrijkste dagen. Onze buurvrouw was onder de indruk hoe wij ons appartement in Nederlandse kerstsferen hadden gebracht en vroeg ons om samen kerstavond te vieren, met als voorwaarde dat wij de tafel zouden dekken en om op kerstdag een lunch te verzorgen.

Op zaterdag voor kerst hadden wij ons kerstdiner bij NuMa gehad en was zoals altijd geweldig. Wij hadden voor de werknemers een kleinigheidje meegenomen en maakte grote indruk. Dat maken ze gewoon niet mee in Portugal. Manuela de vrouw van Nuno vroeg of wij op kerstdag als verrassing bij hun thuis langs wilde komen. Nuno is jarig op die dag, dus zij vond het wel leuk als we dan langs zouden komen. Dus hebben wij nog snel voor kerst een verjaardagscadeau gekocht voor Nuno.

Kerstavond bij Gabriela was heel leuk. We hebben die dag gewoon tot 5 uur nog gewerkt en daarna ging Jasperina de tafel dekken. Ik ben toen begonnen om alvast maatregelen voor kerstdag te treffen en zorgen dat we alles in huis hebben en klaar hebben staan. Ik had alvast stoofperen gemaakt om die lekker in de rode wijn te laten trekken en een begin gemaakt met de desserts.

Gabriela had belooft typische Portugese gerechten te maken. Tjonge die had even uitgepakt, want naast het hoofdgerecht, met Bacelhau (eigenlijke naam klipvis), had ze zoveel eten klaargemaakt zodat we zeker wisten dat we daar de volgende dag nog van konden eten. De wijn die avond kwam uit onze Nederlandse voorraad.

De volgende morgen zijn we gelijk begonnen om onze voorbereidingen voor de lunch te maken. Ons hoofdgerecht was heel simpel. Een ovenschotel van zuurkool met rozijnen en ananas. We dachten eraan om zo maar aan te sluiten op het Portugese eten door een simpel Nederlandse ovenschotel met gehakt en zuurkool te maken. Het was al snel een uur en begonnen weer aan eten. Het is leuk om te vertellen dat we gewoon onze voordeuren open kunnen laten om zo makkelijk heen en weer te lopen. Dat hadden natuurlijk Leica, Berto en Peppi ook snel door, dus het was een gezellige boel met de dieren erbij.

Het was heel gezellig en we hebben deze dagen veel van elkaar en over elkaar geleerd. We waren zo druk aan het praten en eten dat we bijna vergaten om op tijd voor het verjaardagfeest van Nuno te zijn. Dus Manuela belde om kwart over vijf of wij ze niet waren vergeten. Dus oepsie, snel naar Nuno en Manuela.

Wij dachten dat het een verjaardagfeest zou zijn waar al een berg visite zou zijn en wij daar ons bij mochten aansluiten. Nou, dat was iets anders. We kwamen dus aan en werden warm verwelkomd en zagen beide moeders van Nuno en Manuela en hun twee zoons, Rafael en Daniel en de vriendin van Rafael: Deborah. Dus we waren echt “speciale” gasten en dat was natuurlijk superlief. Maar ook dit leerde ons hoe vriendschappen en uitnodigingen werken.

Eerder die week hadden we ook al op uitnodiging van één van onze makelaars, Sonia, gekregen en die wilde ook graag dat we een keer naar haar huis moesten komen. Met haar en haar dochter Carolina waren we bij Mama Mia geweest, waar zij nog nooit eerder waren geweest. Maar waar ze zeker naar terugkomen voor het heerlijke eten. Dat wil wat zeggen want Sonia heeft uit een horeca achtergrond. Kent ook Nuno en Carolina heeft ook een poosje bij NuMa gewerkt. Kleine wereld dus.

Bij Nuno was het heel gezellig en hebben over zoveel dingen gesproken. Ook over de horeca en hoe moeilijk het is om in Portugal een tent als NuMa te draaien. Als slot moesten we ook hun appartement zien en hoe zij wonen. Zo mooi om hun privé te zien.

Dat kerst 2024 een bijzondere kerst was is duidelijk. Dat wij onze familie en vrienden mistte is hopelijk ook duidelijk. Maar dat je weer een stukje cultuur in een ander land leert is ook een ervaring die velen niet meemaken. En dat dit anders is als een vakantie tijdens kerst in een ander land te vieren is ook duidelijk. Dit zijn allemaal ervaring waardoor je rijker wordt! Niet in geld uit te drukken, het zijn ervaringen voor het leven.

23 december, eten met Sonia en Carolina bij Mama Mia.

Kerstavond bij Gabriela. Alle kerstdecoratie, servies van huize De Man.

Kerstmis, onze lunch, de taart bij Nuno. Een indruk van lles bij elkaar.

De taart gemaakt door Olga bij NuMa en waarmee ze wachtten tot wij er waren met aansnijden.

Amber met Ricardo die kerst vieren in Mexico City.

Kerst in Rotterdam bij Martijn, met ma, Cocky en Chris en Ellen.

Kerst in Zwitserland bij Patricia waar iedereen is en waar ze bij een kerstboom met echte kaarsjes, kerstliedjes zingen onder begeleiding met de arcordeon van Christopher.

V200

24 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

Dit is de trein die ik als kind kreeg en die nu voor Märklin insider leden als speciaal ledenmodel komt. Via deze link kom je op de productpagina van Marklin, maar ik weet niet of hij altijd zal werken. Ik was nog heel klein toen ik mijn eerste set kreeg. Ik weet niet of ik alles in een keer heb gekregen, maar het was een starters baan met rails. Ik ga nog eens aan mijn moeder vragen of de set tweede hands was om het verhaal goed te krijgen. Wel weet ik dat ik vanaf dat moment verknocht aan treintjes was.

In mijn jeugd heb ik altijd een treinplank gehad. Dat begon toen we op de Reede gingen wonen. Daar had ik een zolderkamer met ruimte om een plank te maken. Eerst had ik het altijd op de grond en later kwam er een plank op het onderstel van een oude schooltafel. Toen we naar de Voorstraat verhuisden verhuise de plank mee, zo ook naar het Gootepad. Ik was toen inmiddels 14 en heb toen voor het laatst de plank afgemaakt. Ik weet niet wanneer we hem hebben weggedaan, maar ik gok toen ik het huis uitging.

Niks weggegooid. Toen Victor werd geboren heb ik voor hem toen een starterset gekocht. Uit pure emotie, maar ook omdat er toen in plaats van ijzeren railsen kunstof railsen kwamen die beter contact maakten en daarnaast ook al een semi-digitaal systeem was. Ze noemde dit DELTA. Ik ben toen ook lid geworden van de Insider club en je kreeg dan ieder jaar een wagon en ik kocht ieder jaar de kerstwagon.

Eigenlijk is toen het virus weer een beetje opgelaaid en ik zal dat nog wel eens beter gedetailleerd beschrijven.

Deze pagina moet puur over de V200 gaan.

Wat informatie over de V200 (38200)

Ze was de absolute ster op de rails in de tijd van het Wirtschaftswunder: De legendarische V 200 van de Bundesbahn. Vanaf 1953 reden de vijf voorserie machines over de Duitse sporen en zorgden overal waar ze verschenen voor groot opzien. Het stoere en toch elegante ontwerp met opliggende opschriften op de zijkanten stond model voor een nieuw tijdperk in het spoorwegvervoer. Afscheid van de bejaarde stoomtractie en op naar de moderne, supersterke, diesellocomotief! Al snel veroverden de rode krachtpatsers, aan de kop van de belangrijkste en kwalitatief beste sneltreinen, de spoorwegen in alle delen van de Bondsrepubliek. Een legende was geboren. Overigens ook in het Märklin assortiment want daarin was de kleine V 200 net zo succesvol als bij het grootbedrijf. Het nieuwe “Insider” F-treinstel “Senator” sluit, samen met de nauwkeurig gedetailleerde voorserie-locomotief V 200 002, aan bij de traditie en herinnert aan de tijd dat de spoorwegen in de jonge Bondsrepubliek model stonden voor nauwkeurigheid, stijl en comfort. De zware dieselhydraulische locomotief V 200 002 van de Deutsche Bundesbahn (DB). Locomotief voor algemene dienst V 200.0 (voorserie) in de kleur purperrood. Model in de uitvoering halverwege de jaren ’50. Deze loc deed dienst voor middelzware en zware personen- en goederentreinen.

Volledig nieuw ontworpen model.
Onderstel en opbouw van de locomotief zijn grotendeels uit metaal vervaardigd.
Bewegende dakventilatoren samen digitaal bedienbaar.
Verlichting in de machinistencabines digitaal schakelbaar.
Verlichting in de machinekamer is digitaal schakelbaar.
Nieuw ontworpen interieur in de machinekamer.
Meeverende kortkoppelingen.
Bufferhoogte volgens NEM.
Met mfx+ speelwereld decoder met uitgebreide licht- en geluidsfuncties.

De jonge Deutsche Bundesbahn hield zich in de jaren ’50 van de vorige eeuw intensief bezig met de aflossing van het arbeidsintensieve stoombedrijf door andere tractiesoorten. Maar de hoge kosten die het volledige electrificeren van het spoorwegnet met zich meebracht overstegen veruit de financiële mogelijkheden. Daarom besloot men voor de belangrijke sneltreindiensten over te gaan op sterke diesellocomotieven. Voor de kleinere en middelzware diesellocomotieven was de techniek al eerder beschikbaar. Maar inmiddels beheerste men ook de, voor krachtig gemotoriseerde voertuigen benodigde, aandrijftechniek middels aftak-assen met kruiskoppeling. Voorts hadden Daimler-Benz, MAN en Maybach in samenwerking met het Bundesbahn Zentralamt in München een nieuwe 12-cylinder motor met een vermogen van 1100 pk ontwikkeld. Verder ontwierpen Maybach en Voith een nieuwe hydraulische overbrenging. Met toepassing van deze nieuw ontworpen componenten werd door Krauss-Maffei, in samenwerking met de meeste West-Duitse locomotieffabrieken, de succesvolle locomotief V 200 ontwikkeld. Haar twee motoren leverden een gezamelijk vermogen van 2200 pk bij een totaal rijklaar gewicht van 78 ton. Een stoomlocomotief met vergelijkbaar vermogen zou ongeveer 160 ton gewogen hebben. Het bewijs voor de buitengewone betrouwbaarheid en practische bruikbaarheid van dit icoon onder de locomotieven blijkt uit het feit dat, tot de dag van vandaag, ruim een halve eeuw na aanschaf, nog steeds een aantal locomotieven in het buitenland en bij privébedrijven in dienst is.

In de aanloop van de bouw en uitlevering van het model, publiceerde ze wat foto’s van het model.

Bij de set hoort eigenlijk een stel wagons die typisch bij de periode van de V200 passen. Deze is ook besteld.

Sneltreinrijtuigen “F 41 Senator”

Nauwkeurig gedetailleerde uitvoering (art 43233). Alle rijtuigen voorzien van ingebouwde LED-binnenverlichting. Voor het overbruggen van korte stroomloze secties is in elke wagon een buffercondensator ingebouwd. Eén Schürzenwagen 1e klas is standaard voorzien van een sleepcontact en sluitlichten. Door middel van de standaard gemonteerde stroomvoerende kortkoppelingen kan de hele rijtuigset van stroom voorzien worden. Daarbij is het nodig de aangegeven vaste rijtuigvolgorde aan te houden. Aan beide zijden van de treinset zijn normale kortkoppelingen gemonteerd. Met meerkleurige interieurs. Totale lengte over de buffers ca. 101 cm.

De bijpassende diesellocomotief V200.0 wordt onder het artikelnummer 38200, eveneens exclusief voor leden van de Insider Club, aangeboden.

Certificaat

Op 27 december per post bij mijn post van Märklin Insider zet zowaar mijn certificaat. Mooi he?

December 2024

22 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

En dan schrijf je in november, wanneer stopt de elende? Toen wist je nog niet dat 6 december weer een rampdag voor Martijn zou zijn. Arie, Martijn en Rob hun hond, broertje van Bram overleed aan een hartaanval. Dit is dan zo triest. Aan Bram en Arie zitten natuurlijk heel veel herrinneringen samen met Rob en Martijn. Bram en Arie die Martijn trouw zoals honden dat kunnen aan zijn zijde staan. Nu op 6 december stopte het voor Arie. En dag nadat wij via facetime nog met Arie gedold hadden. En dan die arme Bram die ook een slecht hartje heeft is zo alleen nu met Martijn.

Lief baasje, lieve Martijn,

Ik was maar een simpele hond, maar ik wil je vertellen hoeveel ik van je houd. Jij was mijn beste vriend, mijn rots in de branding, mijn alles. Als ik je zag, maakte mijn hart een sprongetje en begonnen mijn staart en oren te kwispelen van opwinding. Ik voelde me veilig en gelukkig bij jou.

Je nam me mee op wandelingen, speelde met me en knuffelde me. Je gaf me eten, drinken en een warm plekje om te slapen. Maar dat is niet het belangrijkste. Het belangrijkste was dat je er altijd voor me was. Als ik bang was, troostte je me. Als ik ziek was, verzorgde je me. Als ik verdrietig was, liet je me niet alleen.

Je begreep me beter dan wie dan ook. Je wist wanneer ik honger had, wanneer ik moet plassen en wanneer ik gewoon even aandacht nodig had. Je luisterde naar me als ik blafte, jankte of gromde. En je begreep me zelfs als ik alleen maar naar je keek

Je was mijn held, mijn voorbeeld, mijn mentor. Ik leerde zoveel van jou. Hoe ik moest zitten, liggen, blijven, komen. Hoe ik moest spelen en apporteren. Hoe ik moest omgaan met andere mensen, dieren en situaties. Ik vertrouwde op jouw wijsheid, jouw ervaring, jouw liefde.

Soms was ik stout of eigenwijs. Soms deed ik dingen die jij niet leuk vond. Soms was ik gewoon een hond en begreep ik niet wat jij van me verwachtte . Maar jij bleef geduldig, vriendelijk en rechtvaardig. Jij strafte me niet, sloeg me niet, negeerde me niet. Jij corrigeerde me op een positieve manier, beloonde me als ik goed gedrag vertoonde en gaf me altijd een tweede kans.

Ik weet dat ik niet perfect was. Ik weet dat ik soms een last kon zijn. Ik weet dat ik niet eeuwig zou leven. Maar ik weet ook dat ik alles zou doen om jou gelukkig te maken. Ik zou je beschermen, verdedigen, vermaken. Ik heb je nooit in de steek gelaten, verraden, of vergeten.

Lieve baasje, ik hou van je. Meer dan woorden kunnen zeggen. Meer dan daden kunnen tonen. Meer dan ik mezelf kan begrijpen. Jij bent mijn alles. Mijn leven. Mijn ziel. Mijn hondenhart.

Nu baasje ben ik niet meer aan je zij, het lot besloot dat ik naar de honden hemel moest en ik laat je achter met een groot gat en Bram aan je zij. Ik weet dat jij hem met nog meer liefde aan je zij zult houden. Nu ben ik weer bij mijn andere baasje en weet dat jij als baasje van Bram en andere dieren het liefste baasje van de wereld zal blijven.

Een hele dikke honden knuffel van heel ver .

1 december Advent begint en ik heb een klein projectje kastverlichting gedaan. Heel tevreden mee.

6 december de keuken is bijna af. Het kan zomaar weer weken duren, maar we weten dat we iets moois krijgen. Geduld. Leer dat woordje nu maar goed.

6 december het park in aanleg. Echt wel mooi en super om te zien hoeveel grote bomen er worden geplant en ook de diversiteit.

6 december de voorkant. De steigers zijn weg. De voorkant is geisoleerd en stuukwerk is gedaan.

7 december bij de parkeerplaats ziet het er zo uit als je naar ons huis kijkt.

7december de parkeerplaats is in aanleg.

7 december ons plotje nog steeds te koop. We zijn zeker niet wanhopig, we weten dat het meer waard wordt en dat het gewoon lang duurt.

13 december een vrije dag op de geboortedag van Jasperina’s vader en Madeleine. We kunnen nu voor het eerst het kurkmuseum en de fabriel in Sao Bras de Aportel bezoeken. Dat was leuk. Koud maar wel heel leuk om te weten hoe deze eeuwen oude traditie voortleeft. Wat een mooi materiaal. Maar eigenlijk wisten we dat al. Pure ambacht!

Kurk wordt al sinds onheuglijke tijden beschouwd als een nobele grondstof waarvan de vele toepassingen en eigenschappen altijd gewaardeerd en verspreid zijn.

Deze lichte bast is duizenden jaren lang het voorkeursmateriaal geweest voor de productie van kurken boeien, die werden gebruikt in de visserij vanwege hun drijvende eigenschappen.

Archeologische bewijzen tonen aan dat kurk, rond 3000 v.Chr., al werd gebruikt in China, Egypte, Babylonië en Perzië (GIL, Luís, 2005: p.26) voor de productie van verschillende visuitrustingen en -werktuigen.

Kurk is een uitstekende thermische en akoestische isolator en werd gebruikt in sommige dakbedekkingen, zoals in het geval van het Klooster van de Kapucijnen in Sintra (1560).

De Latijnse agronoom Columella (1e eeuw n.Chr.) schreef in zijn uitgebreide werk over landbouw, De Re Rustica, over de robuuste rol van kurk in boerderijen en verklaarde dat “een muur moet worden afgesloten met een afsluiting, wat de naam is van een plaat van kurk […] [want deze] weerstaat de schade van regen beter dan welke andere ook” (SANTOS, Carlos, 2008, p.51).

Tegenwoordig wordt kurk veel gebruikt als isolatie voor huizen, vooral in Noord-Europa, en als vloerbedekking. Ook wordt het vaak gebruikt in akoestische toepassingen, zoals voor de bekleding van zalen en auditoria, naast andere toepassingen.

Met de wetenschappelijke naam Quercus suber L. is de kurkeik (Sobreiro) een loofboom uit de familie Fagaceae (FORTES, Manuel en anderen, 2004: p.12). De boom komt voor in landen met een mediterraan klimaat, verspreid over het Iberisch Schiereiland, Zuid-Frankrijk, Italië, Griekenland en Noord-Afrika.

De kurkeik is een boom met een lange levensduur, die tot 250 jaar oud kan worden, en is van grote waarde vanwege de winning van zijn bast – de kurk. Dit natuurlijke product heeft een belangrijke rol in de wijnindustrie, isolatie, en nieuwe toepassingen zoals accessoires en kleding.

Kurk, een product van de kurkbossen, is een plantaardig materiaal met uitzonderlijke milieukwaliteiten: hernieuwbaar, niet-toxisch, duurzaam en met uitstekende fysiek-mechanische eigenschappen.

In Portugal beslaat de kurkeik meer dan 730.000 hectare, wat ongeveer 23% van het totale nationale bosgebied vertegenwoordigt. Ons land produceert jaarlijks gemiddeld 157.000 ton kurk, wat ongeveer 52% uitmaakt (APCOR 2006/2007) van de wereldwijde productie.

We zijn tevens de grootste producent en exporteur van kurk wereldwijd, waarbij 60% van de kurktransacties afkomstig is uit Portugal. Dit percentage groeit tot ongeveer 80% (APCOR 2006/2007), wat betreft de bewerkte producten.

De plattelandsbevolking in de streken Algarve en Alentejo is nog sterk afhankelijk van de winning van kurk en van een agro-silvopastoraal systeem dat verbonden is met traditionele en rurale levenswijzen.

Bij deze berggemeenschappen is er een sterke gehechtheid aan tradities en lokale gebruiken, wat zorgt voor een continuïteit van generaties in de productie en winning van kurk.

14 december een bezoekje Lagos. Gomba, en even over de kerstmarkt lopen. En zo heb je dan een leuke kerstgroet.

6 december tijd om de details aan tebrengen en de boel af te bouwen.

Hier zie je dan wat er in een week ongeveer gebeurd.

18 december inspectie en dan zie je weer een marmeren rand om het zwembad. Stappen om de bestrating aan te leggen achter op de parkeerplaats. Wel denk je hoe maken ze straks alles schoon?

21 december dat is dan weer een moment om effe een uurtje op het strand van Alvor te spelen. Leica blij en wij blij en gewoon een kleurtje opdoen. Wat is het leven dan toch fijn.

21 december ons kerstdiner bij NuMa. En dan weten we nu al dat we er op 31 december het jaar uitluiden en het nieuwe zullen inluiden.

Zo het is nu 22 december en ik heb eindelijk mijn werk af om een jaar in beeld te vangen en een beetje te beschrijven. We gaan nu de kerstdagen in Portugal tegemoet. Met zijn tweeën.

Deze video vond ik toch wel leuk om ertussen te doen.

November 2024

22 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

Ook hier worden de dagen korter, temperaturen lager, maar geloof ons. Uit de wind in de zon scoren we nog steeds moment van 29 graden. En dat is lekker.

Ik heb deze maand weer een afspraak met mijn arts en mijn bewegingsvrijheid is zeker verbeterd, maar niet optimaal. Dus heb ik zowieso to begin februari nog steeds fysiotherapie, maar gaan we waarschijnlijk toch nog een injectie in mijn schouder zetten om te kijken of er nog ruimte te maken is om verder te bewegen.

Ook was het in november moeilijk om dan niet in Nederland te zijn. Natuurlijk omdat we de intocht van Sinterklaas missen, maar het was meer om mijn broer Martijn even te steunen. Zijn Schoonmoeder, de moeder van Rob, wilde niet meer verder met haar leven. En dat zijn moeilijke momenten. Martijn heeft al het hele jaar te maken gehad van vervelende momenten en als dit dan ook nog eens gebeurd dan loop je tegen muren op en vindt je het leven oneerlijk. Wanner stopt de ellende. 11 november stopte Martijn zijn schoonmoeder met leven. Een dapper besluit van haar, maar niet leuk voor haar familie en Martijn. Ik had op zo moment alleen mijn broer even willen vasthouden.

Verder was het de maand waar Portugal zich voorbereid op de kerst en waar wij ons dan ook bij aansluiten en die traditie volgen.

2 november Jasperina was in Nederland. Hier waren ze met de afwerking van de parkeerplaats bezig. Je ziet het badhuis moet nog een dat, palen moeten gestort worden.

2 november alles in de steigers om de isolatie aan te brengen. Als de isolatie erop zit, komt daar weer een stuuklaag overheen. Die isolatie moet de kou EN warmte buiten houden. Ook op de platte dak liggen isolatieplaten.

4 november voordat het er echt uitziet zijn er wel een aantal fases nodig.

7 november zoek de verschillen. De een zonder realistische sneeuw en de ander met.

8 november we hebben een Chinees gevonden die gerechten serveert die in de buurt komen van Lotus, maar “de Nederlandse Chinees” bestaat niet. Een aanrader hier zijn de wraps met gegrilde eend.

9 november de douchhoek ligt vast. Terwijl we hadden afgesproken dat hij los zou blijven liggen. Niet dus. We zien het wel.

9 november nu met Sander, Peter en Paula bij NuMa gegeten en blij verrast met een andere Negra Mole.

16 november de kerst in Portugal nadert en nu tijd om het te laten sneeuwen. Afplakken en sneeuwen maar.

17 november we kunnen gaan genieten van de kleine details. Ijspegeltjes hebben echt een realistich effect.

17 november de kerstmarkt is gezellig. Een drankje, Sneeuwballen gooien, het kan allemaal.

17 november een bewolkte dag thuis, maar op de weerradar zag ik zon bij Aljezur, dus daar gewandeld en het was uiteindelijk bloedheet. We liepen in t-shirt en ik weet dat Martijn en Petra nog belden voor het 06 nummer van Kathy van Breeze. Zie ginds komt de stoomboot!

23 november die stapel moet een keuken worden.

23 november de trap is er gedeeltelijk in. Mooi marmer, maar dat rare spul op de treden is vreemd, maar zal wel horen zo in de bouw.

23 november vanuit de hoek naar ons huis gezien. Je wordt steeds nieuwsgieriger naar het eindresultaat.

23 november. Ik denk dat het voor de buitenstaander moelijk is om te zien wat is er nu anders dan die andere foto. Hier zien we dat er nu om het zwembad heem beton is gegoten, de muren bij de trapjes, buren staan er. De vloer in het zwembad is gestort. Er gaan echt inmense hoeveelheden beton doorheen. De volgende stappen zullen het stuken van de muren zijn, de parkeerplaats aanleggen en werken aan de details.

24 november voor Sinterklaas!!! De boom staat, we volgen wel de Portugezen, maar de Sint ontbreekt niet.

30 november de keukenboer was bezig met de installatie. Toch gaat het allemaal anders als in Nederland, Maar het resultaat is straks hetzelfde.

Oktober 2024

22 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

Dat je 1 oktober nog in Nederland bent en je met mama haar verjaardag kan vieren is toch wel leuk. Op 2 oktober weer naar huis om dan ‘s-avonds weer uit eten te gaan is wel een beetje over de top. Maar dat kwam zo uit. Een speciale avond bij NuMa waar we voor waren uitgenodigd.

2 oktober werd er gekookt door vier chef koks en die avond een paar mooie foto momenten. Dit is de hele crew. Nog een leuk weetje. Amber heeft er ook nog een poosje gewerkt en waren gek op haar. Ze deed het fantastisch.

2 oktober Chef Joao Mourato, Chef Michael Muller, Chef Andreas Zika. De langste was van het wijnhuis, maar ben zijn naam kwijt.

November komt eraan, maar er was een soort van ontspanning in dit project om zoiets te doen, wat in in Nederland niet kon. Het geeft een bepaalde rust. En wat veel mensen vergeten is dat zowel Jasperina en ik full time iedere werkdag gewoon werken. Gewoon werken is net als in Nederland ook soms met alle spanningen van dien en om dan je gedachte op nul te zetten is soms een strand niet genoeg.

1 oktober 1990 wat een moei dag was dat toch!

12 oktober raad eens waar we dit gevierd hebben?

13 oktober the day after. Wat die je dan. Touren door de Monchique en nieuwe restaurants ontdekken op advies van de fysiotherapeut.

13 oktober een lesje cake bakken.

Natuurlijk is het niet alleen treintjes, het is ook een cake bakken en wandelen over de kliffen van de Algarve. Iets dat je in de zomer gewoon niet kunt doen en is echt heel erg leuk!

20 oktober stunning views zoals ze dat zeggen!

20 oktober het is echt heerlijk om hier te lopen.

20 oktober na onze lekker wandeling bij Ponta da Piedade sardines gegeten.

22 oktober met de juiste alcohol kunnen we al zelf lekkere Portugese worstjes bakken.

25 oktober na het werk even naar Praia da Rocha gelopen, Lekker toch!

26 oktober we weten nu hoe het laminaat eruit ziet. Mooi dus.

26 oktober weer een inspectie, maar weten nu onze straatnaam. Nu nog het huisnummer?

26 oktober hier wordt ik dan rustig van,

En dan kom je alweer aan het einde van de maand oktober. Die maand is voor ons voorbij gevlogen.

September 2024

22 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

We beginnen september in Griekenland en wel in Athene.

In 2023 had ik een paar tickets naar Athene die we niet hadden benut, dus hadden we nog een tripje tegoed. We hadden toen al besloten dat het Naxos moest worden bij een complex dat werd gerund door een collega van mij en haar man. In een jaar gebeurd veel dus ook zo met mijn collega, ze scheidde van haar man. Beetje vervelend, maar de afspraak bleef staan. Om dit verhaal niet te lang te maken hou ik het kort. Wij dachten een 6 persoons appartement te krijgen, maar het was feitelijk voor 2. Wij hadden Petra en Edwin uitgenodigd om bij ons te onthaasten…. Hahaha Ook dat verhaal hou ik kort. Met best wel wat omwegen waren we uiteindelijk met elkaar op vakantie. Niet in hetzelfde appartement, niet met dezelfde vluchten. Maar goed wat hebben we in een kort weekje lekker kunnen genieten.

1 september ons appartement in Naxos met prive zwembad. Wat een luxe.

1 september spelen met de zelfontspanner.

2 september bij de tempel van Apollo met Edwin en Petra. Een mooi begin van een leuke vakantie.

4 september lekker touren met Edwin en Petra. Wat een genot.

4 september fantastische tochten met Edwin en Petra gemaakt.

4 september zemmen in de zee. Wat is dat water warm.

8 september ook bootje varen vindt Jeroen leuk.

8 september zwemmen in de grotten, bij een zeer geslaagde vaartocht. (was echt 8 september)

Na deze heerlijk week, weer terug in Portugal bij Amber en de dieren en dan wordt het snel 13 september en ben je plotseling 58 jaar. Nog twee jaar en je bent zestig Jeroen. Dat pshygologische getal is nu toch dichtbij. Toen we aan ons Portugese avontuur gingen denken was het Corona en was je nog maar 53 en leek alles nog ver weg te liggen dat je zestig zou zijn. En toch ben ik trots dat we de stap hebben genomen. Iedere dag zitten we nu nog op ons balkon, maar wel met een glimlach. Ja natuurlijk zou ik iederen hier willen hebben. Ik zou zo graag mijn vader dit willen laten zien. In Corona tijd was ook mijn moeder beter ter been en dacht je dat ze met gemak hierheen kon komen en nog een beetje kon wandelen. Maar de tijd corrigeert dit en maakt het anders. Maar anders is niet onmogelijk, met aanpassingen kun je er nog best iets van maken. En nu droom ik dat ons huis af is en mijn moeder aan de rand van het zwembad ligt op een ligbed. En met de rolator sjees je met gemak door de winkelcentra’s en shopping malls. Dus zetten we daarop in.

13 september 2024 – 1966 = 58 echt dat voel je niet, maar die cijfers zijn wel confronterend.

13 september Verjaardagsdiner bij NuMa. Corvina gegeten.

13 september mijn verjaardagscadeau een replica (digitaal) van de krokodil zoals Marklin hem maakte net na de oorlog.

Oorspronkelijk was het model van de Krokodil in H0 al in 1936 gepland en zou het onder artikelnummer CCS 700 op de markt worden gebracht. Maar het bleef – niet in de laatste plaats vanwege de omstandigheden toentertijd – bij een prototype. Dit prototype, dat sinds lang in het Märklineum te bewonderen is, was oorspronkelijk in een het archief van Märklin in de legendarische “Turmzimmer” opgeslagen. Replica van het eerste prototype van de Krokodil in spoor H0 dat Märklin in 1936 vervaardigde. Onderstel en opbouw van zinkdrukgietwerk. Beide draaistellen aangedreven door middel van blinde assen en koppelstangen. Aangezien het een replica van het originele prototype betreft, moet bij gebruik op de modelbaan gecontroleerd worden of het profiel van de vrije ruimte groot genoeg is! Rijrichtingsafhankelijke frontverlichting, ook analoog in bedrijf. Verende dakstroomafnemers zonder elektrische functie.

14 september onze keuken, de eerste plavuizen liggen.

14 september de achterzijde vordert nu met het zwembad.

16 september een begin gemaakt van mijn kersttreinplank.

19 september diner bij Ferragudo Terrace met onze buurvrouw Gabriella.

23 september we blijven trouw idere dag na het werk trainen.

22 september touren lang Silves en de stuwdam.

26 september Kopenhagen voor mijn werk. Moest daar een presentatie voor een grote groep klanten doen.

29 september fantastich weekend met de Lionsclub Voorne Putten gehad. De moeite waard om voor naar Nederland te komen.

29 september vroeg verjaardagsdiner voor mama bij de Hoecksack.

Augustus 2024

22 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

In augustus moesten wij weer aan de arbeid. Amber haar Ricardo zou een paar weken komen en zou ons weer goed bezighouden met de mooiste plekjes te laten zien en proeven. Gelukkig kon Amber er ook met onze auto erop uit om lekker met Ricardo te genieten. Om niet constant op onze lip te zitten hadden ze ook nog een appartement voor een weekje gehuurd om een beetje privacy te hebben. Zo hadden ook Jasperina en ik weer een beetje privacy. Haha.

1 augustus, we openen de maand met Club Nau en Sushi. Hoewel we het steeds minder gezellig vinden worden. Ze hebben genoeg klandizie en je wordt niet meer erkent als vaste gast.

5 augustus, de achterkant bijna klaar met instaleren van de kozijnen.

6 augustus eten bij Lusana, en naar de Olympische spelen kijken naar Esmee Bobner (Zwitserland).

9 augustus onze badkamer, hoewel we niet de douche zo willen, komt hij er eerst verkeerd in. Portugese regels.

10 augustus eten bij Gaspacho & Migas in Lagoa

10 augustus ook dit mooie koppel at bij Gaspacho & MIgas in Lagoa. Een aanrader.

11 augustus voorkant huis met de ramen erin.

11 augustus zicht op het zwembad. Heel veel betonwerk in deze bouw.

11 augustus, we moesten Ricardo frikandellen, kroketten en meer nederlandse snacks laten eten.

14 augustus, mooie foto’s bij maanlicht. Het diner viel in het water en we eindigden bij McDonald’s.

17 augustus ook Ancora mocht niet ontbreken op ons lijstje van favouriete restaurants.

18 augustus, we hebben op Faro, omdat we er toch waren om Ricardo uit te zwaaien, bij ALLE vliegtuigmaatschappijen onze verschillende koffers gepast. ALLEEN bij Transavia past de koffer niet en blijft steken op het handvat. Dus mag hij tegenwoordig (in Nederland) niet meer in de cabine. Het personeel in Faro was helemaal verbaasd en vertelde dat wij er zo door mochten met deze koffer.

18 augustus, bizar maar zelf bij Ryan air mag mijn koffer mee.

24 augustus, de ouwetje spelen met de zelfontspanner. Maar ze kunnen beter in de sportschool gaan spelen. Oh ja dit was Aljezur.

26 augustus we kunnen er een klap op geven. Amber is officieel geslaagd. Poeh wat zijn we trots en wat waren we blij dat we het met haar konden vieren! Amber is hier zo mooi. De emotie is van haar gezicht te lezen. Fotografie is mooi!

27 augustus wij nemen waarschijnlijk bouwen in Portugal te letterlijk, maar we wilde ook gewoon ons gelijk hebben om te laten zien dat het kan. Leuk maar soort van tevergeefs, omdat ze eerst gaan bouwen zoals zij willen en dan pas naar ons luisteren. Frustrerend en onbegrijpelijk.

30 augustus, als je in ons appartement logeert is dit een soort ritueel.

30 augustus, als je slaagt moet je bij NuMa eten!

31 augustus vliegen we naar Rotterdam om daarna naar Schiphol te gaan om weer naar Griekenland te vliegen. Konden we nog even een schop tegen de deur geven in Brielle.

31 augustus een tussenstop van echt maar een paar uur. Maar wel even het verfwerk op de foto gezet. Ziet er mooi uit!

31 augustus vliegen we in de avond naar Athene om daar een nachtje te slapen voordat we naar Naxos zouden gaan voor een korte niet Portugese vakantie.

Juli 2024

20 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

Juli is de maand waar wij weer vakantie gaan vieren in eigen land. Voordat we het beseffen is het al juli. Amber is bij ons sinds dat ze klaar is in Barcelona en we vinden dat dan ook heel gezellig. Wel is de concessie dat ze in de woonkamer op de slaapbank moest slapen. Maar daartegen had ze haar eigen badkamer met walk-in kast. Wij werden daarme gelijk getriggerd om iedere dag te sporten. Naast dat ik drie dagen naar de fysio moet is de sportschool toch wel fijn om iets aan de conditie te doen. En ja het werkt. Je moet wat met al het eten dat we moeten verwerken.

1 juli Amber is in the house. Dus moeten we iedere dag sporten na werk. Dat hebben we dan ook trouw gedaan. Ok soms in het weekend even niet, maar het heeft resultaat.

5 juli heerlijk met Amber bij NuMa, nog veel bezoekjes volgen nog.

Het is nu hoogseizoen en dat merk je natuurlijk overal. Drukte in het verkeer, drukte in de restaurants. Inmiddels is het EK begonnen, de olympische spelen komen eraan. De verleiding om onze nationaliteit te laten zien was groot en hebben eraan toegegeven.

7 juli ons gezin compleet op Ferragudo Beach – Praia Grande

Victor en Madeleine, Martijn, mama iedereen druppelde Portugal binnen en we hadden het druk genoeg met genieten en de mooie momenten vast te leggen. Ook Amanda, Danae en Ronin sloten aan met Wim, Muriël, Brandon en Julian.

10 juli inspectie huis met ma en Martijn. Hier op het dak.

Natuurlijk hebben we de gelegenheid benut om een indruk te geven van het huis in aanbouw.

10 juli BBQ bij Victor in Ferragudo. Rare man die oranje.

12 juli wat een sportief gezin he? Samen sporten.

14 juli lekker eten bij Biergarten met ma, Martijn en Amber.

15 juli Shoppen kunnen De Mannen als de beste, zelfs met rollator.

18 juli met Victor en Madeleine lekker eten bij NuMa.

20 juli was de dag waar iedereen die in de zomervakantie in Portugal waren overlapten en dat we met zijn allen uit eten konden. Dit was echt heel gezellig.

Solar do Farello een van onze favouriete restaurants hebben we gegeten op de avond dat IEDEREEN eigenlijk in Portugal was. Lars en Jeanette kwamen, Martijn en mama moesten weer gaan en zo druppelde langzaam de Algarve leeg. Maar wij hadden ook nog mooie dagen met Lars en Jeanette. Lekker onszelf zijn en nu dan genieten in eigen land.

21 juli lekker gegeten met Lars en Jeanette op Alvor strand bij Restinga.

Hoewel het plaatje mooi is, heb ik toch mijn beperkingen met mijn schouder en ook pijn met slapen dus had ik al een afspraak met de arts in augustus. Plaatjes zien er natuurlijk mooi uit, de binnenkant had pijn.

24 juli eindelijk een teken van leven, de aanhanger moet “gekeurd” worden. Wat een wassen neus. En dan heb je nog geen Portigees kenteken, dat duurde nog wel even….

In oktober 2023 een aanvraag gedaan om de aanhanger op Portugees kenteken te zetten. De RDW has ons al verteld dat we officieel sinds december 2023 niet meer met de aanhanger mochten rijden. De Portugese overheid boeit dat niet. Maar een paar maanden later hadden we het kenteken. Pfff ook hier “ik vertrek momentjes”

24 juli en weer bij NuMa, maar het verveelt echt niet.

24 Juli best wel erg, maar we wilde iedereen NuMa laten beleven!

25 juli heerlijke dagen met Lars en Jeanette gehad. Lekker gegeten. Het was fijn.

26 juli Vera heeft ons plekje goedgekeurd.

Vergeten te vermeld maar ook Vera kwam nog een poosje op bezoek en daar hebben we ook van genoten.

26 juli inspectie met Amber van het huis.

27 juli stappen in de stad. 100 jaar Portimao.

28 juli ze kunnen in Portimao wel een feestje bouwen. Dit is bij de fontein.

28 juli, niet scherp, maar de achtergrond wel. Gezellig avondje.

29 Juli de M van maandag en van Mama Mia.

31 Sardine festival. Dom Cristina is een heerlijk honing likeurtje.

Juni 2024

20 december 2024 / FamDeMan / Geen reacties

Dit was ook weer een drukke maand. Door de relatiebreuk van Amber met Niels, moesten we toch een moment gaan kiezen om niet meer het Prinsenkwartier onder te verhuren met alle risico’s van dien. Omdat ik met mijn arm niets kon verrichten en we ook nog eens oppas voor de dieren nodig hadden (Leica was op 22 mei geopereerd en konden we niet achterlaten bij onze oppas), hadden we bedacht dat Jasperina in Portugal moest blijven en ik dan maar als een soort coordinator de oplevering moest begeleiden in Brielle.

Dat klinkt makkelijk maar, het opzeggen van de huur is niet eenvoudig. Zouden we gewoon opzeggen dan moest werkelijk het hele appartement leeg. Behang eraf, laminaat eruit en geen gaatje in de muur. Gelukkig wilde de dochter van een buurvrouw ons appartement. Dus hebben we daar op ingezet en duimen gedraaid of zij zouden worden geaccepteerd als huurders. Zonder Martijn waren wij nergens geweest. Uiteindelijk zou er een voorinspectie zijn en dan nog een na inspectie. Beide inspecties kon ik niet aanwezig zijn. Gelukkig was Martijn er voor ons. Uiteindelijk kwam het erop neer dat de hele actie op 1 dag moest gebeuren en dat zou namelijk 1 juni zijn.

Uiteindelijk hebben we een oproep aan alle mogelijk familie en vrienden gedaan om te helpen. En uiteindelijk konden we een busje via Frans lenen, en zaken naar de Geuzenstraat brengen, de stadswerf en nog in de garage van Martijn. Daarnaast het appartement schoonmaken. Het is echt bizar maar het is wel allemaal gebeurd. Ook dit was overweldigend. Er was een hoop voorwerk, waar Martijn een grote rol speelde, maar ook iedereen die er die dag was hebben echt zoveel werk verzet. Nelus zou het “schoon” opleveren. Tsja dat je dan je nep plakwimpers in een bakje achterlaat is best wel schoon toch? Wat zijn Martijn en ik toch gezegend met onze ouders die wel een goed voorbeeld hebben gegeven. Van opruimen tot verhuizen en begrip voor je medemens hebben.

Het weekend was een bliksembezoek en ik was dus de maandag erna alweer terug in Portugal. De zomer heeft zich aangemeld en het weer bleef alleen maar mooi, warm en lekker. We hebben genoten van de vele restaurants en tegen het einde van de maand zou Amber naar ons komen, maar eerst zou ik voor mijn werk nog naar Istanbul vliegen. In de tussentijd zien we het huis vorderen, maar de volgorde van bouwen blijft een raadsel. De Portugese slag.

Sneltreinrijtuigen “F 41 Senator”

Certificaat

Categorieën