DE MAN op reis naar Parchal (Ferragudo)

Tag: genieten

December 2024

En dan schrijf je in november, wanneer stopt de elende? Toen wist je nog niet dat 6 december weer een rampdag voor Martijn zou zijn. Arie, Martijn en Rob hun hond, broertje van Bram overleed aan een hartaanval. Dit is dan zo triest. Aan Bram en Arie zitten natuurlijk heel veel herrinneringen samen met Rob en Martijn. Bram en Arie die Martijn trouw zoals honden dat kunnen aan zijn zijde staan. Nu op 6 december stopte het voor Arie. En dag nadat wij via facetime nog met Arie gedold hadden. En dan die arme Bram die ook een slecht hartje heeft is zo alleen nu met Martijn.

Arie (links) en Bram (rechts)

Lief baasje, lieve Martijn,

Ik was maar een simpele hond, maar ik wil je vertellen hoeveel ik van je houd. Jij was mijn beste vriend, mijn rots in de branding, mijn alles. Als ik je zag, maakte mijn hart een sprongetje en begonnen mijn staart en oren te kwispelen van opwinding. Ik voelde me veilig en gelukkig bij jou.

Je nam me mee op wandelingen, speelde met me en knuffelde me. Je gaf me eten, drinken en een warm plekje om te slapen. Maar dat is niet het belangrijkste. Het belangrijkste was dat je er altijd voor me was. Als ik bang was, troostte je me. Als ik ziek was, verzorgde je me. Als ik verdrietig was, liet je me niet alleen.

Je begreep me beter dan wie dan ook. Je wist wanneer ik honger had, wanneer ik moet plassen en wanneer ik gewoon even aandacht nodig had. Je luisterde naar me als ik blafte, jankte of gromde. En je begreep me zelfs als ik alleen maar naar je keek

Je was mijn held, mijn voorbeeld, mijn mentor. Ik leerde zoveel van jou. Hoe ik moest zitten, liggen, blijven, komen. Hoe ik moest spelen en apporteren. Hoe ik moest omgaan met andere mensen, dieren en situaties. Ik vertrouwde op jouw wijsheid, jouw ervaring, jouw liefde.

Soms was ik stout of eigenwijs. Soms deed ik dingen die jij niet leuk vond. Soms was ik gewoon een hond en begreep ik niet wat jij van me verwachtte . Maar jij bleef geduldig, vriendelijk en rechtvaardig. Jij strafte me niet, sloeg me niet, negeerde me niet. Jij corrigeerde me op een positieve manier, beloonde me als ik goed gedrag vertoonde en gaf me altijd een tweede kans.

Ik weet dat ik niet perfect was. Ik weet dat ik soms een last kon zijn. Ik weet dat ik niet eeuwig zou leven. Maar ik weet ook dat ik alles zou doen om jou gelukkig te maken. Ik zou je beschermen, verdedigen, vermaken. Ik heb je nooit in de steek gelaten, verraden, of vergeten.

Lieve baasje, ik hou van je. Meer dan woorden kunnen zeggen. Meer dan daden kunnen tonen. Meer dan ik mezelf kan begrijpen. Jij bent mijn alles. Mijn leven. Mijn ziel. Mijn hondenhart.

Nu baasje ben ik niet meer aan je zij, het lot besloot dat ik naar de honden hemel moest en ik laat je achter met een groot gat en Bram aan je zij. Ik weet dat jij hem met nog meer liefde aan je zij zult houden. Nu ben ik weer bij mijn andere baasje en weet dat jij als baasje van Bram en andere dieren het liefste baasje van de wereld zal blijven.

Een hele dikke honden knuffel van heel ver .

1 december Advent begint en ik heb een klein projectje kastverlichting gedaan. Heel tevreden mee.
6 december de keuken is bijna af. Het kan zomaar weer weken duren, maar we weten dat we iets moois krijgen. Geduld. Leer dat woordje nu maar goed.
6 december vanaf de andere kant gezien.
6 december het park in aanleg. Echt wel mooi en super om te zien hoeveel grote bomen er worden geplant en ook de diversiteit.
6 december de voorkant. De steigers zijn weg. De voorkant is geisoleerd en stuukwerk is gedaan.
7 december bij de parkeerplaats ziet het er zo uit als je naar ons huis kijkt.
7december de parkeerplaats is in aanleg.
7 december ons plotje nog steeds te koop. We zijn zeker niet wanhopig, we weten dat het meer waard wordt en dat het gewoon lang duurt.
13 december een vrije dag op de geboortedag van Jasperina’s vader en Madeleine. We kunnen nu voor het eerst het kurkmuseum en de fabriel in Sao Bras de Aportel bezoeken. Dat was leuk. Koud maar wel heel leuk om te weten hoe deze eeuwen oude traditie voortleeft. Wat een mooi materiaal. Maar eigenlijk wisten we dat al. Pure ambacht!

Kurk wordt al sinds onheuglijke tijden beschouwd als een nobele grondstof waarvan de vele toepassingen en eigenschappen altijd gewaardeerd en verspreid zijn.

Deze lichte bast is duizenden jaren lang het voorkeursmateriaal geweest voor de productie van kurken boeien, die werden gebruikt in de visserij vanwege hun drijvende eigenschappen.

Archeologische bewijzen tonen aan dat kurk, rond 3000 v.Chr., al werd gebruikt in China, Egypte, Babylonië en Perzië (GIL, Luís, 2005: p.26) voor de productie van verschillende visuitrustingen en -werktuigen.

Kurk is een uitstekende thermische en akoestische isolator en werd gebruikt in sommige dakbedekkingen, zoals in het geval van het Klooster van de Kapucijnen in Sintra (1560).

De Latijnse agronoom Columella (1e eeuw n.Chr.) schreef in zijn uitgebreide werk over landbouw, De Re Rustica, over de robuuste rol van kurk in boerderijen en verklaarde dat “een muur moet worden afgesloten met een afsluiting, wat de naam is van een plaat van kurk […] [want deze] weerstaat de schade van regen beter dan welke andere ook” (SANTOS, Carlos, 2008, p.51).

Tegenwoordig wordt kurk veel gebruikt als isolatie voor huizen, vooral in Noord-Europa, en als vloerbedekking. Ook wordt het vaak gebruikt in akoestische toepassingen, zoals voor de bekleding van zalen en auditoria, naast andere toepassingen.

Met de wetenschappelijke naam Quercus suber L. is de kurkeik (Sobreiro) een loofboom uit de familie Fagaceae (FORTES, Manuel en anderen, 2004: p.12). De boom komt voor in landen met een mediterraan klimaat, verspreid over het Iberisch Schiereiland, Zuid-Frankrijk, Italië, Griekenland en Noord-Afrika.

De kurkeik is een boom met een lange levensduur, die tot 250 jaar oud kan worden, en is van grote waarde vanwege de winning van zijn bast – de kurk. Dit natuurlijke product heeft een belangrijke rol in de wijnindustrie, isolatie, en nieuwe toepassingen zoals accessoires en kleding.

Kurk, een product van de kurkbossen, is een plantaardig materiaal met uitzonderlijke milieukwaliteiten: hernieuwbaar, niet-toxisch, duurzaam en met uitstekende fysiek-mechanische eigenschappen.

In Portugal beslaat de kurkeik meer dan 730.000 hectare, wat ongeveer 23% van het totale nationale bosgebied vertegenwoordigt. Ons land produceert jaarlijks gemiddeld 157.000 ton kurk, wat ongeveer 52% uitmaakt (APCOR 2006/2007) van de wereldwijde productie.

We zijn tevens de grootste producent en exporteur van kurk wereldwijd, waarbij 60% van de kurktransacties afkomstig is uit Portugal. Dit percentage groeit tot ongeveer 80% (APCOR 2006/2007), wat betreft de bewerkte producten.

De plattelandsbevolking in de streken Algarve en Alentejo is nog sterk afhankelijk van de winning van kurk en van een agro-silvopastoraal systeem dat verbonden is met traditionele en rurale levenswijzen.

Bij deze berggemeenschappen is er een sterke gehechtheid aan tradities en lokale gebruiken, wat zorgt voor een continuïteit van generaties in de productie en winning van kurk.

14 december een bezoekje Lagos. Gomba, en even over de kerstmarkt lopen. En zo heb je dan een leuke kerstgroet.
6 december tijd om de details aan tebrengen en de boel af te bouwen.

Hier zie je dan wat er in een week ongeveer gebeurd.

18 december inspectie en dan zie je weer een marmeren rand om het zwembad. Stappen om de bestrating aan te leggen achter op de parkeerplaats. Wel denk je hoe maken ze straks alles schoon?
21 december dat is dan weer een moment om effe een uurtje op het strand van Alvor te spelen. Leica blij en wij blij en gewoon een kleurtje opdoen. Wat is het leven dan toch fijn.
21 december ons kerstdiner bij NuMa. En dan weten we nu al dat we er op 31 december het jaar uitluiden en het nieuwe zullen inluiden.

Zo het is nu 22 december en ik heb eindelijk mijn werk af om een jaar in beeld te vangen en een beetje te beschrijven. We gaan nu de kerstdagen in Portugal tegemoet. Met zijn tweeën.

Deze video vond ik toch wel leuk om ertussen te doen.

Oktober 2024

Dat je 1 oktober nog in Nederland bent en je met mama haar verjaardag kan vieren is toch wel leuk. Op 2 oktober weer naar huis om dan ‘s-avonds weer uit eten te gaan is wel een beetje over de top. Maar dat kwam zo uit. Een speciale avond bij NuMa waar we voor waren uitgenodigd.

2 oktober werd er gekookt door vier chef koks en die avond een paar mooie foto momenten. Dit is de hele crew. Nog een leuk weetje. Amber heeft er ook nog een poosje gewerkt en waren gek op haar. Ze deed het fantastisch.
2 oktober onze buurvrouw was ook mee.
2 oktober Chef Joao Mourato, Chef Michael Muller, Chef Andreas Zika. De langste was van het wijnhuis, maar ben zijn naam kwijt.
5 oktober op Alvor omdat het kan.
6 oktober heel veel lijmen.

November komt eraan, maar er was een soort van ontspanning in dit project om zoiets te doen, wat in in Nederland niet kon. Het geeft een bepaalde rust. En wat veel mensen vergeten is dat zowel Jasperina en ik full time iedere werkdag gewoon werken. Gewoon werken is net als in Nederland ook soms met alle spanningen van dien en om dan je gedachte op nul te zetten is soms een strand niet genoeg.

10 oktober op het dakterras
1 oktober 1990 wat een moei dag was dat toch!
12 oktober het bruidspaar.
12 oktober raad eens waar we dit gevierd hebben?
13 oktober the day after. Wat die je dan. Touren door de Monchique en nieuwe restaurants ontdekken op advies van de fysiotherapeut.
13 oktober een lesje cake bakken.

Natuurlijk is het niet alleen treintjes, het is ook een cake bakken en wandelen over de kliffen van de Algarve. Iets dat je in de zomer gewoon niet kunt doen en is echt heel erg leuk!

20 oktober stunning views zoals ze dat zeggen!
20 oktober Blij met de stok!
20 oktober het is echt heerlijk om hier te lopen.
20 oktober na onze lekker wandeling bij Ponta da Piedade sardines gegeten.
22 oktober met de juiste alcohol kunnen we al zelf lekkere Portugese worstjes bakken.
25 oktober na het werk even naar Praia da Rocha gelopen, Lekker toch!
26 oktober we weten nu hoe het laminaat eruit ziet. Mooi dus.
26 oktober weer een inspectie, maar weten nu onze straatnaam. Nu nog het huisnummer?
26 oktober hier wordt ik dan rustig van,

En dan kom je alweer aan het einde van de maand oktober. Die maand is voor ons voorbij gevlogen.

Juli 2024

Juli is de maand waar wij weer vakantie gaan vieren in eigen land. Voordat we het beseffen is het al juli. Amber is bij ons sinds dat ze klaar is in Barcelona en we vinden dat dan ook heel gezellig. Wel is de concessie dat ze in de woonkamer op de slaapbank moest slapen. Maar daartegen had ze haar eigen badkamer met walk-in kast. Wij werden daarme gelijk getriggerd om iedere dag te sporten. Naast dat ik drie dagen naar de fysio moet is de sportschool toch wel fijn om iets aan de conditie te doen. En ja het werkt. Je moet wat met al het eten dat we moeten verwerken.

1 juli Amber is in the house. Dus moeten we iedere dag sporten na werk. Dat hebben we dan ook trouw gedaan. Ok soms in het weekend even niet, maar het heeft resultaat.
5 juli heerlijk met Amber bij NuMa, nog veel bezoekjes volgen nog.
5 juli het is echt heel lekker!
6 juli Hoogseizoen? Gewoon genieten.

Het is nu hoogseizoen en dat merk je natuurlijk overal. Drukte in het verkeer, drukte in de restaurants. Inmiddels is het EK begonnen, de olympische spelen komen eraan. De verleiding om onze nationaliteit te laten zien was groot en hebben eraan toegegeven.

6 juli oranje boven voor Nederland
7 juli ons gezin compleet op Ferragudo Beach – Praia Grande

Victor en Madeleine, Martijn, mama iedereen druppelde Portugal binnen en we hadden het druk genoeg met genieten en de mooie momenten vast te leggen. Ook Amanda, Danae en Ronin sloten aan met Wim, Muriël, Brandon en Julian.

7 juli Sangria bij Kalu bar
10 juli best wel een leuk stel!
10 juli voorkant huis
10 juli inspectie huis met ma en Martijn. Hier op het dak.
10 juli inspectie huis met ma en Martijn. Hier op het dak.

Natuurlijk hebben we de gelegenheid benut om een indruk te geven van het huis in aanbouw.

10 juli BBQ bij Victor in Ferragudo. Rare man die oranje.
11 juli lekker eten bij Sweet and Salt
11 juli zwemmen na de BBQ in Oasis
12 juli wat een sportief gezin he? Samen sporten.
14 juli lekker eten bij Biergarten met ma, Martijn en Amber.
14 juli spelen met papa op het water.
15 juli Shoppen kunnen De Mannen als de beste, zelfs met rollator.
18 juli met Victor en Madeleine lekker eten bij NuMa.
20 juli was de dag waar iedereen die in de zomervakantie in Portugal waren overlapten en dat we met zijn allen uit eten konden. Dit was echt heel gezellig.

Solar do Farello een van onze favouriete restaurants hebben we gegeten op de avond dat IEDEREEN eigenlijk in Portugal was. Lars en Jeanette kwamen, Martijn en mama moesten weer gaan en zo druppelde langzaam de Algarve leeg. Maar wij hadden ook nog mooie dagen met Lars en Jeanette. Lekker onszelf zijn en nu dan genieten in eigen land.

21 juli lekker gegeten met Lars en Jeanette op Alvor strand bij Restinga.
23 juli het mooiste koppel van Aljezur.
23 juli de mooiste man van Aljezur.

Hoewel het plaatje mooi is, heb ik toch mijn beperkingen met mijn schouder en ook pijn met slapen dus had ik al een afspraak met de arts in augustus. Plaatjes zien er natuurlijk mooi uit, de binnenkant had pijn.

24 juli eindelijk een teken van leven, de aanhanger moet “gekeurd” worden. Wat een wassen neus. En dan heb je nog geen Portigees kenteken, dat duurde nog wel even….

In oktober 2023 een aanvraag gedaan om de aanhanger op Portugees kenteken te zetten. De RDW has ons al verteld dat we officieel sinds december 2023 niet meer met de aanhanger mochten rijden. De Portugese overheid boeit dat niet. Maar een paar maanden later hadden we het kenteken. Pfff ook hier “ik vertrek momentjes”

24 juli en weer bij NuMa, maar het verveelt echt niet.
24 Juli best wel erg, maar we wilde iedereen NuMa laten beleven!
25 juli Amber wilde een fotoshoot.
25 juli heerlijke dagen met Lars en Jeanette gehad. Lekker gegeten. Het was fijn.
26 juli Vera heeft ons plekje goedgekeurd.

Vergeten te vermeld maar ook Vera kwam nog een poosje op bezoek en daar hebben we ook van genoten.

26 juli inspectie met Amber van het huis.
26 juli strike a pose in Ferragudo.
26 juli wijn proeven bij Paxa.
27 juli stappen in de stad. 100 jaar Portimao.
27 juli het was een feest joh!
27 juli huis voorzijde
28 juli ze kunnen in Portimao wel een feestje bouwen. Dit is bij de fontein.
28 juli, niet scherp, maar de achtergrond wel. Gezellig avondje.
28 juli lekker dagje Aljezur
29 Juli de M van maandag en van Mama Mia.
31 juli kijk eens naar het uitzicht.
31 juli echt een mooi uitzicht.
31 Sardine festival. Dom Cristina is een heerlijk honing likeurtje.

Worstjes

Bij restaurant Farragood kan ik het niet laten om altijd de Portugese worstjes te bestellen. Ik weet niet hoeveel keer we de vlammen op de foto hebben gezet en naar iedereen sturen hoe lekker het is.

Chorizo is het type worst, maar er zijn zoveel verschillende soorten, maten en gewichten. Dus hebben we nu ook van die bakjes gekocht. Vuurwater hadden we nog van onze Luis, de architect. Al snel kwamen we erachter dat zonder een spies de worsten krom trekken, tussen door in het vuurwater vallen, MAAR wel net zo lekker.

Het wordt afgeraden houten spiesjes te gebruiken omdat je de worst moet insnijden en eigenlijk ook moet weken in het vuurwater. Dat zou lijden tot verbrand hout. Dus even ijzeren spiesjes kopen. Haha dit is Portugal, maar na wat kilometer rijden en verschillende winkels bezocht te hebben eindelijk ijzeren spiezen gevonden.

Nu nog uitproberen. De foto hieronder was de eerste keer thuis! Je huiskamer stinkt alsof je een avond hebt zitten fonduen 😂

De eerste keer

Visite 3 – Amanda

Hoe blij waren we dat Amanda ook nog tijd voor ons vrij kon maken. Ze heeft het best wel voor haar kiezen gehad en wij hoopten dat we haar even in ons nieuwe habitat tot rust kon laten komen. Het enige nadeel was dat ik gewoon moest werken en Amanda niet echt kon uitslapen, omdat mijn werkkamer nu ook de logeerkamer was.

Het voordeel was dat Amanda en Jasperina lange en volle dagen als echte zussen van elkaar konden genieten. In de avonden konden we met zijn drieën lekker uit eten. De zaterdagen en zondagen goed benut.

Op de zondag dat Amanda naar huis ging hebben we ‘s-avonds voor het eerst sinds tijden “thuis” gekookt.

De eerste zondag tot rust gekomen bij No Solo Agua
Zondag bij club Nau gegeten met de juf van Danae
Ancora in Burgau mochten we niet overslaan
Ook hebben we Angela en Charissa gezien
Aljezur
Ferragudo by boat
Solar o Farelo
Lagos
Geniet momenten
Benagil

Zussen zijn is jezelf zijn

Samen lachen en huilen

Alles over hebben voor elkaar

Geven en nemen

Luisteren naar elkaar

Knuffel en een kus

Voor een heel leven lang

Visite

Emigreren en dan gelijk veel visite krijgen is dat erg. NEE natuurlijk niet! 24 juni kwam ma naar ons en een paar dagen later Victor en Madeleine. Enerzijds omdat we het huis van Sander al hadden gehuurd, dus waarom daar geen gebruik van maken, maar ook om te laten zien waar we uiteindelijk de komende tijd slapen.

Ik had in dezelfde periode ook al mijn vakantiedagen opgenomen, dus voor ons was het gelijk vakantie vieren in eigen land. Het is denk iedereen bekend dat we na 27 jaar wel de plekjes weten te vinden waar we ons relaxed voelen (sorry voor het Engels). Ook vonden we het lekker om quality time (oeps weer Engels) met mams, Victor en Madeleine te hebben.

Helaas ging precies voordat Victor en Madeleine kwamen de Skoda kapot en moesten we voor veel geld een auto huren. Maar we weten nu wel dat we best wel een VW Taigo zouden willen hebben.

De reis heeft veel van de versnellingsbak gevraagd
We hebben heerlijke dagen gehad!
Genoeg gegeten
Sup
Eten, 🍽️
Solar o Farelo
En nog meer snoepen bij Gomba in Lagos
O ja en ma wilde hetzelfde badpak als Cocky

Nee hoor dat laatste was niet waar, maar puur toeval (bestaat niet).

Na een week kwamen Amber en Niels en Madelief ook voor een week. Er was een overlap van een dag. Dat was voor mij en Jasperina heel fijn om de hele boel compleet bij ons te hebben. En als je dat dan zo even opschrijft dan besef je je weer hoe je ze mist.

Mijn oma Jenny kon vroeger wel eens sarcastisch zeggen “zo kom je een schop tegen de deur geven?”, en vind ik een schop meer dan genoeg in deze tijd, even een glimp, een hoofd om de hoek van de deur, een teken van leven, dat is er niet. Het is FaceTime, videobellen, daar moeten we het nu mee doen.

We kijken alweer uit naar de volgende visite!

Fietsen

Parking in Ferragudo

Voordat we naar Portugal vertrokken hadden we vijf fietsen. Tsja welke zullen we meenemen? Het is toch wel heuvelachtig en Jasperina wilde zelfs de hondenmand voor op de fiets meenemen. “Dan kan ik af en toe ergens gaan wandelen met Leica”.

Door een meevaller besloten spontaan e-bikes te kopen. Niet overdreven duur, maar wel met een community die enthousiast over deze fietsen waren en zeer positieve reviews op het internet. Dus in plaats van minder fietsen gingen we naar zeven. “En ja voor Leica waarschijnlijk toch te warm om te wandelen” (en dat klopt tot op heden).

Jasperina was verliefd op avocado green geworden en dat resulteerde in twee maanden wachten en afleveren in Portugal plus dat ik mijn conditie op peil heb gehouden met mij Skoda mountainbike, terwijl Jasperina happy op de blauwe kon fietsen.

Inmiddels genieten we intens van de fietsen. Na werktijd een stuk fietsen en eindigen op het strand bevalt heel goed! Wel moet je lef en durf combineren om ergens te komen. Je moet wel gewoon tussen de auto’s rijden. Dat zijn ‘de regels’ hier. Nou ja over de regels zal ik ook nog wel eens een stukkie schrijven.

Nu drie fietsen in Portugal en nog vier in Nederland. 😜

© 2025 DE REIS

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑