DE MAN op reis naar Parchal (Ferragudo)

Tag: Keuken

Januari 2025


Ik begin een dag voor 1 januari, zodat ik nog een stukje van 2024 kan laten zien. Dit was niet de eerste keer dat we oudejaarsavond buiten Nederland vierden, ook niet de eerste keer samen, maar wel de eerste keer met onze Portugese vrienden. In Portugal is uit eten gaan met Kerst niet gebruikelijk; dat doe je thuis met vrienden en familie. Oudejaarsavond is echter wel typisch voor Portugezen om uit eten te gaan. We besloten toen om het te vieren bij onze vrienden Nuno en Manuella van NuMa. Het werd een mooie avond, met zoals gewoonlijk heerlijke gerechten en lekkere wijnen.

Op 5 januari kwamen Victor en Madeleine twee weken bij ons op bezoek. Jasperina en ik hadden vrij genomen om samen leuke dingen te doen (ik moest helaas een paar dagen tussendoor werken, maar kon die combineren met een bezoek aan de fysiotherapeut). Deze dagen waren heerlijk gezellig: shoppen, lekker eten, rijden en zelfs een dagje strand was mogelijk.

Een echte klap op de vuurpijl was de zondag van 12 januari. We werden enorm verrast. Nee, niet gewoon verrast, maar enorm verrast – ik denk dat ik in mijn leven nog nooit zo verrast ben, en het maakte me zo emotioneel. Amber was tot en met 11 januari in Mexico en kwam op die dag terug naar Nederland. Wat Jasperina en ik niet wisten, maar Victor en Madeleine wel, is dat Amber een ticket naar Portugal had geboekt om ons te verrassen. En dat is gelukt!

Op die zondag hadden we besloten om naar Algarve Shopping te gaan. Het is belangrijk te melden dat we al aardig hadden geshopt bij Mar Shopping, dus het was eigenlijk niet nodig, maar het was zo’n dag dat het leuk leek om daarheen te gaan. Achteraf gezien snap ik het, maar op dat moment niet. In elke winkel moesten we naar binnen en zelfs in elke winkel lukte het om toch nog iets te kopen. Tot het moment dat de dag bijna voorbij was, we thuis zouden eten en nog boodschappen moesten doen. Ik had venkel nodig, omdat Madeleine risotto met venkel zou maken. Maar… nee, Victor en Madeleine moesten nog even naar de H&M! WTF! Nou, ik ging alvast op zoek naar venkel in de Continente. Terwijl ik serieus alleen maar op venkel gericht was, hoorde ik een stem: “Kunt u het vinden?” Hmm, die stem klinkt als Amber!!! Fuck (sorry, maar dat was het eerste wat ik dacht), HET IS AMBER!

Zelfs nu springen de tranen in mijn ogen als ik eraan denk, om maar aan te geven hoe hoog de emoties waren. Plotseling stonden we midden in de supermarkt, compleet verrast! Een onbeschrijflijk gevoel. Zoals ik al eerder schreef, ik word niet snel verrast; ik vind het leuk om anderen te verrassen. Maar jongen, wat een apart gevoel en wat mooi.

Oké, het was best wel apart om met zijn vijven in een twee-kamerappartement te slapen, maar we kochten meteen een luchtbed voor Amber, zodat zij twee nachten daarop kon slapen, want daarna zouden Victor en Madeleine weer terugvliegen. Die maandag waren Jasperina en ik ook nog vrij. Het weer was schitterend, dus we durfden wel naar het strand van Alvor te gaan. En ja, het was fantastisch weer, ik heb zelfs gezwommen! Wat een superdag. Een dag die we met veel plezier konden afsluiten bij Mama Mia! Allemaal geluksmomentjes.

Helaas moest Amber op donderdag weer terug naar Nederland, en begon ons normale leven weer. Hoewel… de week erop moest ik naar Lissabon voor mijn werk, een global sales meeting. Ongeveer 80 mensen van mijn bedrijf kwamen samen om de strategie voor 2025 te bespreken. Het was ook leuk om weer een hoop collega’s te zien, wat resulteerde in een weekendweerzien met Lloyd en Melissa. Voordat ik naar Lissabon ging, hadden we ook nog bij NuMa (waar anders?) de 59e verjaardag van Jeroen Coumou gevierd. Hij en Silvia hadden ons uitgenodigd om samen met Nienke (Jeroens dochter, die ook een paar dagen was gekomen) zijn verjaardag bij NuMa te vieren. Jeroen en Silvia verbleven dit jaar een maand in Portugal, in hetzelfde complex waar wij nu wonen in Portimão.

Wat goed is om te melden, is dat het weer in januari 2025 in vergelijking met januari 2024 een stuk slechter was. Slechter in de zin van meer regen, wat eigenlijk goed is, en iets lagere temperaturen. Voor bezoekers misschien minder leuk, maar voor de natuur heel goed. En begrijp me niet verkeerd, er waren genoeg dagen waarop we op ons balkon koffie konden drinken bij meer dan 23 graden, maar vorig jaar was het gewoon droger en warmer.

Tussen de bedrijven door zijn we natuurlijk ook bezig om de bouw van het huis te volgen. Dat zit nu in de afbouwfase en we werken aan de details. Als je nu de keuken ziet, denk je: “Nou, koken maar!” Helaas zie je nog veel klusjes, en voordat de oplevering er is, moet alles klaar zijn: de plantjes in de tuin, een boom in de voortuin, het zwembad vol water.

Wij beschouwen het hebben van een afgesloten garage als een voordeel. We kregen te horen dat er net over de brug in Portimão (rechts) garages te koop waren. Dus we gingen in de laatste week van januari kijken, en het sprak ons enorm aan. Het leek ons een goede investering om daar de BMW te stallen en andere spullen op te slaan die we niet vaak gebruiken. We hebben op 1 februari een optie genomen op een box van 24 m². Daar komt vast nog wel een leuk Portugees verhaal uit.

We hebben de maand gezellig afgesloten op 1 februari, samen met Jeroen en Silvia, door via de bergen naar Arrifana te rijden, daar heerlijk te lunchen, en vervolgens een mooie rit via de kust weer terug naar Portimão. En zo hebben we alweer een maand in 2025 afgesloten.


Ons oudejaarsdiner bij Numa
Minder leuk €2300 schade Geuzenstraat. Vuurwerk heeft twee ramen kapot gamaakt, verfwerk en hout beschadigd.
Beter maar genieten van eten
Kerstcadeau van Victor en Madeleine gekregen
Happy moments Rummikub met Victor en Madeleine
Prachtkoppel in Ferragudo
Geluksmomentjes noemen moeders dit
geen commentaar nodig
de keuken 10 januari
10 januari eten met Jeroen en Silvia bij buurman Tiago van Restaurante Casa do Rio
Thuis stampot eten is ook heel lekker
Wandelen bij Carvoeiro
Wandelen bij Carvoeiro
Schoonheid in al zijn kleuren
WHAT THE F*CK
blijheid
13 januari wat een weer op het strand bij Alvor
Monday, Maandag…MMMM Mama Mia
Restaurante dos Artistas
20 Januari Jeroen jarig
Gregory, Jeroen, Katerina, Lloyd en Giftson
Jasperina intussen met Carmen bij Lusana
Zondag 26 januari in Lissabon
Zondag 26 januari in Lissabon
Zondag 26 januari in Lissabon
Garage 112
Keuken eind januari
Cal Arrifana – eigenlijk 1 februari, maar een mooie afsluiting van de maand met Jeroen en Silvia

December 2024

En dan schrijf je in november, wanneer stopt de elende? Toen wist je nog niet dat 6 december weer een rampdag voor Martijn zou zijn. Arie, Martijn en Rob hun hond, broertje van Bram overleed aan een hartaanval. Dit is dan zo triest. Aan Bram en Arie zitten natuurlijk heel veel herrinneringen samen met Rob en Martijn. Bram en Arie die Martijn trouw zoals honden dat kunnen aan zijn zijde staan. Nu op 6 december stopte het voor Arie. En dag nadat wij via facetime nog met Arie gedold hadden. En dan die arme Bram die ook een slecht hartje heeft is zo alleen nu met Martijn.

Arie (links) en Bram (rechts)

Lief baasje, lieve Martijn,

Ik was maar een simpele hond, maar ik wil je vertellen hoeveel ik van je houd. Jij was mijn beste vriend, mijn rots in de branding, mijn alles. Als ik je zag, maakte mijn hart een sprongetje en begonnen mijn staart en oren te kwispelen van opwinding. Ik voelde me veilig en gelukkig bij jou.

Je nam me mee op wandelingen, speelde met me en knuffelde me. Je gaf me eten, drinken en een warm plekje om te slapen. Maar dat is niet het belangrijkste. Het belangrijkste was dat je er altijd voor me was. Als ik bang was, troostte je me. Als ik ziek was, verzorgde je me. Als ik verdrietig was, liet je me niet alleen.

Je begreep me beter dan wie dan ook. Je wist wanneer ik honger had, wanneer ik moet plassen en wanneer ik gewoon even aandacht nodig had. Je luisterde naar me als ik blafte, jankte of gromde. En je begreep me zelfs als ik alleen maar naar je keek

Je was mijn held, mijn voorbeeld, mijn mentor. Ik leerde zoveel van jou. Hoe ik moest zitten, liggen, blijven, komen. Hoe ik moest spelen en apporteren. Hoe ik moest omgaan met andere mensen, dieren en situaties. Ik vertrouwde op jouw wijsheid, jouw ervaring, jouw liefde.

Soms was ik stout of eigenwijs. Soms deed ik dingen die jij niet leuk vond. Soms was ik gewoon een hond en begreep ik niet wat jij van me verwachtte . Maar jij bleef geduldig, vriendelijk en rechtvaardig. Jij strafte me niet, sloeg me niet, negeerde me niet. Jij corrigeerde me op een positieve manier, beloonde me als ik goed gedrag vertoonde en gaf me altijd een tweede kans.

Ik weet dat ik niet perfect was. Ik weet dat ik soms een last kon zijn. Ik weet dat ik niet eeuwig zou leven. Maar ik weet ook dat ik alles zou doen om jou gelukkig te maken. Ik zou je beschermen, verdedigen, vermaken. Ik heb je nooit in de steek gelaten, verraden, of vergeten.

Lieve baasje, ik hou van je. Meer dan woorden kunnen zeggen. Meer dan daden kunnen tonen. Meer dan ik mezelf kan begrijpen. Jij bent mijn alles. Mijn leven. Mijn ziel. Mijn hondenhart.

Nu baasje ben ik niet meer aan je zij, het lot besloot dat ik naar de honden hemel moest en ik laat je achter met een groot gat en Bram aan je zij. Ik weet dat jij hem met nog meer liefde aan je zij zult houden. Nu ben ik weer bij mijn andere baasje en weet dat jij als baasje van Bram en andere dieren het liefste baasje van de wereld zal blijven.

Een hele dikke honden knuffel van heel ver .

1 december Advent begint en ik heb een klein projectje kastverlichting gedaan. Heel tevreden mee.
6 december de keuken is bijna af. Het kan zomaar weer weken duren, maar we weten dat we iets moois krijgen. Geduld. Leer dat woordje nu maar goed.
6 december vanaf de andere kant gezien.
6 december het park in aanleg. Echt wel mooi en super om te zien hoeveel grote bomen er worden geplant en ook de diversiteit.
6 december de voorkant. De steigers zijn weg. De voorkant is geisoleerd en stuukwerk is gedaan.
7 december bij de parkeerplaats ziet het er zo uit als je naar ons huis kijkt.
7december de parkeerplaats is in aanleg.
7 december ons plotje nog steeds te koop. We zijn zeker niet wanhopig, we weten dat het meer waard wordt en dat het gewoon lang duurt.
13 december een vrije dag op de geboortedag van Jasperina’s vader en Madeleine. We kunnen nu voor het eerst het kurkmuseum en de fabriel in Sao Bras de Aportel bezoeken. Dat was leuk. Koud maar wel heel leuk om te weten hoe deze eeuwen oude traditie voortleeft. Wat een mooi materiaal. Maar eigenlijk wisten we dat al. Pure ambacht!

Kurk wordt al sinds onheuglijke tijden beschouwd als een nobele grondstof waarvan de vele toepassingen en eigenschappen altijd gewaardeerd en verspreid zijn.

Deze lichte bast is duizenden jaren lang het voorkeursmateriaal geweest voor de productie van kurken boeien, die werden gebruikt in de visserij vanwege hun drijvende eigenschappen.

Archeologische bewijzen tonen aan dat kurk, rond 3000 v.Chr., al werd gebruikt in China, Egypte, Babylonië en Perzië (GIL, Luís, 2005: p.26) voor de productie van verschillende visuitrustingen en -werktuigen.

Kurk is een uitstekende thermische en akoestische isolator en werd gebruikt in sommige dakbedekkingen, zoals in het geval van het Klooster van de Kapucijnen in Sintra (1560).

De Latijnse agronoom Columella (1e eeuw n.Chr.) schreef in zijn uitgebreide werk over landbouw, De Re Rustica, over de robuuste rol van kurk in boerderijen en verklaarde dat “een muur moet worden afgesloten met een afsluiting, wat de naam is van een plaat van kurk […] [want deze] weerstaat de schade van regen beter dan welke andere ook” (SANTOS, Carlos, 2008, p.51).

Tegenwoordig wordt kurk veel gebruikt als isolatie voor huizen, vooral in Noord-Europa, en als vloerbedekking. Ook wordt het vaak gebruikt in akoestische toepassingen, zoals voor de bekleding van zalen en auditoria, naast andere toepassingen.

Met de wetenschappelijke naam Quercus suber L. is de kurkeik (Sobreiro) een loofboom uit de familie Fagaceae (FORTES, Manuel en anderen, 2004: p.12). De boom komt voor in landen met een mediterraan klimaat, verspreid over het Iberisch Schiereiland, Zuid-Frankrijk, Italië, Griekenland en Noord-Afrika.

De kurkeik is een boom met een lange levensduur, die tot 250 jaar oud kan worden, en is van grote waarde vanwege de winning van zijn bast – de kurk. Dit natuurlijke product heeft een belangrijke rol in de wijnindustrie, isolatie, en nieuwe toepassingen zoals accessoires en kleding.

Kurk, een product van de kurkbossen, is een plantaardig materiaal met uitzonderlijke milieukwaliteiten: hernieuwbaar, niet-toxisch, duurzaam en met uitstekende fysiek-mechanische eigenschappen.

In Portugal beslaat de kurkeik meer dan 730.000 hectare, wat ongeveer 23% van het totale nationale bosgebied vertegenwoordigt. Ons land produceert jaarlijks gemiddeld 157.000 ton kurk, wat ongeveer 52% uitmaakt (APCOR 2006/2007) van de wereldwijde productie.

We zijn tevens de grootste producent en exporteur van kurk wereldwijd, waarbij 60% van de kurktransacties afkomstig is uit Portugal. Dit percentage groeit tot ongeveer 80% (APCOR 2006/2007), wat betreft de bewerkte producten.

De plattelandsbevolking in de streken Algarve en Alentejo is nog sterk afhankelijk van de winning van kurk en van een agro-silvopastoraal systeem dat verbonden is met traditionele en rurale levenswijzen.

Bij deze berggemeenschappen is er een sterke gehechtheid aan tradities en lokale gebruiken, wat zorgt voor een continuïteit van generaties in de productie en winning van kurk.

14 december een bezoekje Lagos. Gomba, en even over de kerstmarkt lopen. En zo heb je dan een leuke kerstgroet.
6 december tijd om de details aan tebrengen en de boel af te bouwen.

Hier zie je dan wat er in een week ongeveer gebeurd.

18 december inspectie en dan zie je weer een marmeren rand om het zwembad. Stappen om de bestrating aan te leggen achter op de parkeerplaats. Wel denk je hoe maken ze straks alles schoon?
21 december dat is dan weer een moment om effe een uurtje op het strand van Alvor te spelen. Leica blij en wij blij en gewoon een kleurtje opdoen. Wat is het leven dan toch fijn.
21 december ons kerstdiner bij NuMa. En dan weten we nu al dat we er op 31 december het jaar uitluiden en het nieuwe zullen inluiden.

Zo het is nu 22 december en ik heb eindelijk mijn werk af om een jaar in beeld te vangen en een beetje te beschrijven. We gaan nu de kerstdagen in Portugal tegemoet. Met zijn tweeën.

Deze video vond ik toch wel leuk om ertussen te doen.

November 2024

Ook hier worden de dagen korter, temperaturen lager, maar geloof ons. Uit de wind in de zon scoren we nog steeds moment van 29 graden. En dat is lekker.

Ik heb deze maand weer een afspraak met mijn arts en mijn bewegingsvrijheid is zeker verbeterd, maar niet optimaal. Dus heb ik zowieso to begin februari nog steeds fysiotherapie, maar gaan we waarschijnlijk toch nog een injectie in mijn schouder zetten om te kijken of er nog ruimte te maken is om verder te bewegen.

Ook was het in november moeilijk om dan niet in Nederland te zijn. Natuurlijk omdat we de intocht van Sinterklaas missen, maar het was meer om mijn broer Martijn even te steunen. Zijn Schoonmoeder, de moeder van Rob, wilde niet meer verder met haar leven. En dat zijn moeilijke momenten. Martijn heeft al het hele jaar te maken gehad van vervelende momenten en als dit dan ook nog eens gebeurd dan loop je tegen muren op en vindt je het leven oneerlijk. Wanner stopt de ellende. 11 november stopte Martijn zijn schoonmoeder met leven. Een dapper besluit van haar, maar niet leuk voor haar familie en Martijn. Ik had op zo moment alleen mijn broer even willen vasthouden.

Verder was het de maand waar Portugal zich voorbereid op de kerst en waar wij ons dan ook bij aansluiten en die traditie volgen.

2 november Jasperina was in Nederland. Hier waren ze met de afwerking van de parkeerplaats bezig. Je ziet het badhuis moet nog een dat, palen moeten gestort worden.
2 november alles in de steigers om de isolatie aan te brengen. Als de isolatie erop zit, komt daar weer een stuuklaag overheen. Die isolatie moet de kou EN warmte buiten houden. Ook op de platte dak liggen isolatieplaten.
4 november voordat het er echt uitziet zijn er wel een aantal fases nodig.
7 november zoek de verschillen. De een zonder realistische sneeuw en de ander met.
8 november we hebben een Chinees gevonden die gerechten serveert die in de buurt komen van Lotus, maar “de Nederlandse Chinees” bestaat niet. Een aanrader hier zijn de wraps met gegrilde eend.
9 november de douchhoek ligt vast. Terwijl we hadden afgesproken dat hij los zou blijven liggen. Niet dus. We zien het wel.
9 november nu met Sander, Peter en Paula bij NuMa gegeten en blij verrast met een andere Negra Mole.
16 november de kerst in Portugal nadert en nu tijd om het te laten sneeuwen. Afplakken en sneeuwen maar.
17 november we kunnen gaan genieten van de kleine details. Ijspegeltjes hebben echt een realistich effect.
17november er kan ook worden geskied.
17 november de kerstmarkt is gezellig. Een drankje, Sneeuwballen gooien, het kan allemaal.
17 november een bewolkte dag thuis, maar op de weerradar zag ik zon bij Aljezur, dus daar gewandeld en het was uiteindelijk bloedheet. We liepen in t-shirt en ik weet dat Martijn en Petra nog belden voor het 06 nummer van Kathy van Breeze. Zie ginds komt de stoomboot!
23 november die stapel moet een keuken worden.
23 november de trap is er gedeeltelijk in. Mooi marmer, maar dat rare spul op de treden is vreemd, maar zal wel horen zo in de bouw.
23 november vanuit de hoek naar ons huis gezien. Je wordt steeds nieuwsgieriger naar het eindresultaat.
23 november. Ik denk dat het voor de buitenstaander moelijk is om te zien wat is er nu anders dan die andere foto. Hier zien we dat er nu om het zwembad heem beton is gegoten, de muren bij de trapjes, buren staan er. De vloer in het zwembad is gestort. Er gaan echt inmense hoeveelheden beton doorheen. De volgende stappen zullen het stuken van de muren zijn, de parkeerplaats aanleggen en werken aan de details.
24 november voor Sinterklaas!!! De boom staat, we volgen wel de Portugezen, maar de Sint ontbreekt niet.
30 november de keukenboer was bezig met de installatie. Toch gaat het allemaal anders als in Nederland, Maar het resultaat is straks hetzelfde.

Gaspacho & Migas

Als je meer dan 27 jaar in de Algarve komt is het niet ongewoon om naar dezelfde restaurants te gaan. Daar waar je je thuis voelt, daar waar je weet wat voor kwaliteit wordt geserveerd, daar waar je waar voor je geld krijgt. Maar wij weten er is meer. Ik gebruik op reis altijd Tripadvisor om een idee van goede restaurants te krijgen, lees reviews en kijk naar de foto’s.

Zo kwam ik in Lagoa uit. Er wonen genoeg mensen in die gemeente en het moet toch zo zijn dat daar ook goede restaurants zijn.

Zo hebben we dus dit pareltje gevonden. De ambiance is misschien sober, kaal, wit, schoon, niet direct uitnodigend, maar als je langsloopt zul je er mensen zien zitten. Niet direct toeristen, maar ook niet direct Portugezen. Een mix.

De prijzen zijn net boven het gemiddelde. Met een fles wijn en drie gangen €120 is een goede maatstaf.

Het eten echt voortreffelijk. Allemaal lokale producten, veel wijnen direct uit de regio. Zo hadden wij een heerlijke wijn uit Alcantarilha. De foto’s zouden tot de verbeelding moeten spreken. Wij gaan hier vaker naartoe.

Het witte goud van de Algarve

FLOR DE SAL

HET WITTE GOUD VAN DE ALGARVE

Eeuwen geleden gebruikten de Grieken en Romeinen zout als ruilmiddel. Men ruilde zelfs “zout voor goud”. Het zout werd vervoerd over de Via Salaria (weg van zout). Uit deze tijd stamt dan ook de oorsprong van het woord salaris (salarium argentum – betaling in zout ).

HOE WERKEN TRADITIONELE ZOUTPANNEN?

Het systeem van zoutwinning in traditionele zoutpannen werd door de Feniciërs in de Algarve geïntroduceerd en vervolgens door de Romeinen geperfectioneerd.

Voor de productie van Sal tradicional, het traditionele zeezout, stroomt vers Atlantisch zeewater in de verdampers en verdampt geleidelijk in opeenvolgende vijvers, tot het een zoutconcentratie van ongeveer 220 gram per liter bereikt. Het zeewater wordt vervolgens afgevoerd naar kleine, vlakke kristallisator-vijvers. Bij een concentratie van 250-280 gram per liter begint het zout te kristalliseren en slaat het neer over een periode van enkele dagen, waarna het wordt geoogst.

Na elke oogst wordt er nieuwe pekel toegevoegd en kristalliseert nieuw zout uit. Het proces wordt herhaald tot de laatste oogst in september, voordat de herfstregens beginnen te vallen.

Verwar het delicate Flor de Sal vooral niet met het bewerkte en gebleekte industriële zout dat in de meeste zoutvaatjes zit. Alhoewel je zout met mate dient te gebruiken, is Flor de Sal vol van gezondheid bevorderende elementen zoals magnesium, calcium, potassium en ijzer. In de Algarve wordt dit culinaire zout geoogst in Olhão, Tavira en in het natuurreservaat van Sapal de Castro Marim en Vila Real de Santo António.

Door verdamping onder invloed van zon en wind, vormt zich een glinsterend laagje van vlokkerige zoutkristallen aan het oppervlak van de zoutpannen. Dit dunne laagje wordt gedurende de zomermaanden dagelijks met de hand verwijderd. Het resultaat van dit intensieve werk is Flor de Sal, een delicaat, 100% natuurlijk gourmet zout met alle goeds van de zee. Dit superzout bevat uiteraard geen bleekmiddelen of chemische toevoegingen.

Het Flor de Sal (bloem van zout) van de Algarve wordt internationaal gerespecteerd om zijn hoge kwaliteit en is gecertificeerd door de Franse Association Nature & Progres. De klimatologische condities van de Algarve zijn ideaal voor de productie van zeezout. De droge, hete zomers garanderen natuurlijke verdamping door zon en wind. De oogst eindigt pas met de eerste regens in de herfst. Het meeste zeezout van de Algarve komt uit het Ria Formosa Natuurpark in de oostelijke Algarve.

Het ene zeezout is het andere niet

Er zijn verschillende kwaliteiten zeezout te onderscheiden: Flor de Sal, Sal tradicional en Sal do Mar.

FLOR DE SAL

Flor de Sal is de fijnste bloem van het zout. Het verschijnt als een dun laagje dat aan het oppervlak van de zoutpannen drijft. De zoutscheppers gebruiken handgemaakte vlindervormige zeven – ‘borboletas’ – om het Flor de Sal van het wateroppervlak te scheppen. Ze weten door ervaring wanneer ze de beste zoutvlokjes in het zeefnet hebben door het geluid dat dat maakt. Deze eerste fragiele kristallen worden alleen door de zon gedroogd voordat ze verpakt worden.

SAL TRADICIONAL

Dit onbehandelde zeezout komt uit kleine, traditionele zoutpannen. Zoutkristallen ontstaan uit de geconcentreerde zoutoplossing en zakken naar de lemen bodem van de zoutpannen. Het zout wordt elke 10 tot 14 dagen met de hand geoogst met behulp van houten harken. Ze worden tot bergjes gevormd en door de zon gedroogd. Hierdoor blijven de natuurlijke vochtigheid en de zee-mineralen bewaard.

SAL DO MAR

Aan het eind van het seizoen wordt Sal do Mar geoogst met behulp van kleine machines, meestal door een voorzichtig bestuurde mini-lader. Deze zoutkristallen hebben een hardere en grovere structuur. Vaak wordt dit zout gemalen verkocht en is het iets minder goed oplosbaar in water.

SUPERIEURE SMAAK VAN FLOR DE SAL

De verse, fragiele kristallen groeien slechts een paar uur voordat ze verzameld worden. De manier waarop Flor de Sal wordt geproduceerd, zorgt ervoor dat het rijk is aan mineralen zoals calcium, potassium en magnesium. Het is deze specifieke compositie die Flor de Sal zijn bijzondere smaak geeft. Een smaak die niet te vergelijken is met gewoon tafelzout en ander, behandeld zeezout.

HOE GEBRUIK JE FLOR DE SAL?

Flor de Sal is perfect om ná bereiding van het voedsel te gebruiken als fijne toevoeging om je gerechten een speciale smaak te geven. De fijne, zachte vlokjes verkruimelen tussen je vingers en smelten op de tong. Flor do Sal veredelt het gerecht met een delicate, subtiele smaak en brengt de intrinsieke smaken van de ingrediënten meer naar voren.

HOE BEWAAR JE FLOR DE SAL?

Flor de Sal moet zodanig bewaard worden dat het zijn natuurlijke vochtigheid behoudt. Daardoor worden de mineralen en essentiële elementen die in het natuurlijke zeezout voorkomen, zoals magnesium, potassium en calcium, het beste bewaard.

Wie geïnteresseerd is in een bezichtiging van de zoutpannen van Marisol in Olhão- bel +351 289 793 601 of email tours@marisol.biz

Vond je dit een interessant artikel, dan lees meer op mijn website www.wonenindealgarve.nl Hier vind je ook relevante info over emigratie naar Portugal en kopen van onroerend goed.

Ik heb dit stukje gekopieerd van Marianne Hoesen die een eigen blog website heeft www.wonenindealgarve.nl maar vond het zo leuk dat ik het met jullie wilde delen.

En daar is 2022

Ik had zo gedacht om een update te schrijven in november en in december, maar we zitten dus inmiddels in januari 2022. Maar geloof mij er zijn bergen met werk verzet. Ieder weekend aan de slag in de tuin, weer of geen weer. In de regen, we gingen door. We dachten dat in twee weekenden er wel een schuur met overkapping zou staan. Nou dat viel tegen. Het was puur het weer dat tegenzat. We konden soms echt niets doen dan wachten op iets droger weer. Ik herinner mij nog dat op het moment dat Max Verstappen wereldkampioen werd ik tot mijn knieën in de modder stond een afvoer te graven. Maar het resultaat mag er zijn. Hoewel we nog wel de buitenzijde moeten verven (zwart) en sommige tegels op zijn plek terug moeten.

De start 27 november 2021 – regen regen
Werken tussen de buien door 28 november 2021
4 december 2021 – de vorm is duidelijk
De buren hebben al mooi uitzicht op 4 december
11 december en het einde komt in zicht.
17 december, het hout voor in de schuur is geleverd. Het stopt niet.
18 december, deur, afvoer etc. en we kunnen doorpakken.
Binnenzijde schuur dubbel geïsoleerd en alles met hout dicht.
8 en 9 januari slopen en dat is stof, veel stof.
Maar het gaat een beeld geven van hoe het zal worden.
Het Corona-vrouwtje in afzondering laten werken. De schuur is gegrond en afgelakt! Netjes Jasperina.

En dan na een paar foto’s zitten we in 2022. Tussen kerst en Nieuwjaar hadden wij onszelf vrijgegeven om in Ferragudo Kerst en Oudejaar te vieren. Dus onze eerste klusdag was dan ook 8 januari en toen heeft Jeroen samen met Tjarco de deuren gehangen. Op de 9e is er een begin gemaakt met slopen. Dit was een goeie actie, want dit heeft als resultaat gehad dat we de keuken iets aanpassen. In plaats van een eiland, wordt het nu toch een eiland met verhoogde bar voor twee personen.

Aangepaste tekening.

De komende weken werken we toe naar 11 februari, dan worden de eerste spullen geleverd voor de installatie van de keuken. Hoewel hij geplaatst wordt, verwacht ik toch dat we erbij zullen moeten zijn voor allerlei kleine klusjes.

© 2025 DE REIS

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑