Waarom?

Er gaat best wel veel gebeuren.

• Het huis in Oostvoorne verkopen
• Wij kopen het huis aan de Geuzenstraat van mijn moeder
• We huren tijdelijk een appartement
• We kopen een stukje grond in Ferragudo
• We gaan een huis bouwen.

Veel mensen snappen het niet of begrijpen niet hoe het in elkaar steekt. Aan dit alles zit een lang verhaal.

In 1999 toen Jasperina zwanger was van Amber, zagen we in dat ons huis aan het Maarland Zuidzijde 8 te klein zou zijn. Pa en ma woonden al een poos aan de Voorstraat tot volle tevredenheid. De huizenmarkt was net als nu een soort van gek. Wij hadden ons huis aan het Maarland Zuidzijde 8 verkocht en een nieuwbouw huis aan de Warmoezenierstraat gekocht, maar was nog in aanbouw. Aangezien de koopster van ons huis in scheiding lag wilde ze graag in ons huis, dus hebben we even in City Romana gewoond en daarna naar de Van IJsendoornstraat verhuisd in Hellevoetsluis (het zou een jaartje duren voordat het huis in Brielle af zou zijn).

In dat jaar was het afzien, iedere keer over de N57 rijden en dan de Brielse Dom zien deed pijn. We waren nog steeds actief in het Brielse verenigingsleven. We deden en doen dat nog steeds met veel plezier. Totdat Aat Moerman ons attendeerde dat er een huis op Maarland Zuidzijde 24 te koop zou komen. Het kostte maar anderhalf miljoen gulden. Tsjonge we hebben gelachen en dachten dat hij gek was. Maar hij zei “waarom koop je het niet met je ouders, het is groot genoeg, er wonen nu ook twee gezinnen in en je gaat toch goed met ze om”. Een waanzinnig idee, maar we bespraken het wel en we gingen ook het huis bekijken. En ja het was een perfect huis, we konden ieder in privacy goed in een huis wonen. De keuken bleef het centrale punt waar we samen konden zijn. En zo gebeurde het. Het nieuwbouwhuis en het huis aan de Voorstraat werd met goede winst verkocht. We hebben met enorm plezier zonder een onvertogen woord daar tien jaar gewoond. De kinderen, Amber en Victor, opgroeien met een opa en oma in huis het was een geweldige tijd. Vele mooie feesten gehouden, geweldige kerstfeesten. Maar aan een groot huis zitten ook grote kosten. Het doe het zelf niveau werd door werk (een eigen zaak) en door leeftijd best wel een ding. Nu is dit heel kort door de bocht, maar daar kwam het op neer. En pa en ma zagen we ook een dagje ouder worden. Een koe in zijn kont kijken kunnen we allemaal, dus achteraf gezien hadden we misschien er wel kunnen blijven wonen. Ik zeg misschien…..

Afijn, op een gegeven ogenblik werd er in de Voorstraat in de voormalige kapsalon een wietplantage opgerold. We kenden het pand, want onze vrienden Lars en Jeanette wonen er pal naast en we hadden al vaker naar de lap grond met die oude panden gekeken.

Na deze gebeurtenis zette Mevrouw Kester-Kievit de boel te koop. We begonnen te fantaseren. Een huis bouwen voor pa en ma, alles gelijkvloers. Alles nieuw, minder onderhoud. Ook voor ons een pand aan de Voorstraat geheel renoveren naar wens indelen. Met de rekensommen zat het helemaal goed, we zouden stukken goedkoper gaan wonen en meer vrije tijd, minder groot onderhoud. Een plan waarbij de uitwerking twee jaar in beslag nam voordat we gingen bouwen. We moesten stukjes grond aan buren verkopen om dubbele lasten te overbruggen, maar dat was perfect want een supergrote tuin stond niet op de wensenlijst.

Waar we uiteindelijk geen rekening mee hielden:

• Lastige en protesterende buren
• Vervuilde grond
• Sanerings kosten
• Failliete aannemer
• Financiele crisis

Om alles uit te leggen is gecompliceerd, maar door de tegenslagen kwamen we niet uit de kosten. Pa en ma inmiddels boven de pensioengerechtigde leeftijd, kregen niet meer financiering en wij hebben door een constructie kunnen zorgen dat eerst de Geuzenstraat kon worden afgebouwd waardoor we in 2012 de Geuzenstraat konden betrekken, nadat we het Maarland verkocht hadden, met minder winst dan verwacht (dit door de markt). Het huis prachtig en toen zeiden we al dat de Geuzenstraat moet in de familie blijven. Dus vanaf toen hebben we altijd gezegd, als pa en ma er niet meer in kunnen wonen, dan gaan Jasperina en ik er oud worden.

We springen naar februari 2021, veel is er gebeurd. In 2020 verhuisden Jasperina en Jeroen naar Oostvoorne met maar een doel. Op de dag dat ma niet meer in de Geuzenstraat kan wonen, dan kunnen we makkelijk Oostvoorne verkopen en intrekken in Brielle volgens het plan uit 2012. Met het invullen van de inkomstenbelasting kwam de waarde van de Geuzenstraat ter sprake maar ook de impact die er zou kunnen zijn dat als wij de Geuzenstraat zouden kopen nadat ik 57 jaar zou zijn, het best wel moeilijk is om je financiele zaken voor elkaar te krijgen.

Natuurlijk speelde de huizenhype die nu in 2021 speelde ook mee, maar we zijn allerlei “what if” scenarios gaan bespreken, zaken bekijken, wat als ma niet meer kan blijven wonen en de zorg in moet, wat als… , etc.

Het uitgangspunt is altijd gebleven om ma te laten wonen zoals bedacht. Inmiddels zijn we zover dat het plan is dat Amber wel haar intrede op de Geuzenstraat neemt en dat wij ook de Geuzenstraat als ons hoofdverblijf zullen markeren. Ma woont dan bij ons in. De andere droom om als we ooit oud zijn nog een verblijf in Portugal te hebben zijn we ook gaan onderzoeken.

En nu blijkt dat als alles lukt zoals bedacht dat we inderdaad ook een vakantieverblijf hebben waar ook ma en de rest van de familie kan genieten van de plek waar we zo graag zijn.

PLAFOND

Ik zoek omhoog waar de Meester is

en zie zijn boden met attributen,

de passer en winkelhaak.

Hun spel lijkt louter een vermaak.

Maar het vertelt een oud verhaal

van Stof en Geest die onafscheidbaar zijn.

Mijn blik verbindt ze voor ik verder ga.

De zaal die tempel was en werkplaats werd,

loopt langzaam leeg.

Meindert boersma