Na een paar maanden wachten nu de BMW op Portugees kenteken. Heel raar maar nu pas voelt het alsof je hier echt woont. Wat een voorrecht. Maar wat een papiermolen moet je trotseren om dit voor elkaar te krijgen.
Auteur: FamDeMan (Pagina 3 van 5)
Jeroen de Man, geboren in 1966. Werkzaam in de scheepvaart, specifiek in de software SaaS kant van de industrie.
Vandaag is het 30 maart 2023. Ik zit twee dagen voor 1 april, mijn baard is net gestyled en haar in model. Ik ben net bij de huisarts geweest. De laatste dagen voel ik mij niet 100%. Ik ben duizelig, ik ben onzeker, ik ben verdrietig. Mijn zwager Rob Nagtzaam is op 24 maart 2023, Martijn zijn verjaardag, overleden. Over dat process kan ik een boek of een blog vullen. Nu even niet.
Ik moest denken aan deze blog. DE REIS. De reis die je in je leven maakt. Geen reis is van A naar B, toch? Of is A de geboorte en B de dood. Is B de bevestiging dat het leven eindig is?
Op reis gaan heeft vele opties. De een neemt een koelbox mee met zelfgesmeerde boterhammen, vers fruit, drinken. En je stopt om de zoveel tijd, geniet van het uitzicht, neemt de omgeving in zich op en geniet van ieder klein moment. Geniet zelfs van die bruine boterham met kaas. De ander gaat op reis en stopt langs de autobahn bij een wegrestaurant, koopt een broodje, dat al een dag ongekoeld ligt te wachten op zijn koper. Die slikt het broodje snel door en springt in de auto en raast door, vergeet te kijken waar hij was en heeft geen moment genoten, ja misschien genoten dat hij een snelle pittstop in het toilet kon maken. Uiteindelijk komen we op de bestemming, maar iedereen tevreden over hoe de reis is verlopen.
Vorige week was een groep Porsche rijders met een tour/rit bezig. De tour had een begin en een einde. Iedere Porsche rijder kon op zijn eigen tempo de rit doen. Ook wij deden met onze Mazda zulke ritten. Het doel was zoveel mogelijk te zien, maar ook om te genieten van de rit, het rijden, de auto voelen. Aan het einde van de rit lekker eten met zijn allen. Iedereen beleeft zijn rit op zijn eigen manier. De gezamelijke passie was het Mazda rijden. De Porsche rijders moeten eenzelfde doel hebben gehad. Helaas kwam er een in een slip tijdens slecht weer en belande naast de weg. De reis werd bruut onderbroken. Een ander stel Porsche rijders schoot te hulp, stapte uit en haalde het andere echtpaar levend uit de kapotte auto. Ze stonden net “veilig” naast de vangrail en daar slipte een andere Porsche rijder op dezelfde plek. Ramde het echtpaar en hun redders en zij waren op slag dood. Voor hen eindigde de reis op een punt dat ze nooit hadden bedacht als punt “B”. Sommigen noemen dit het lot. Sommigen zeggen “Gods wil”, of anderen noemen het domme pech en geven het weer de schuld. Of we schieten in de “als”-mode. Als ze….
De dokter vertelde mij dat ik veel te verwerken heb. Niet alleen ik, maar de hele familie. Zeker Martijn, Amber, Niels en Jasperina. Wij hebben allemaal een beeld van een situatie die voor anderen ondenkbaar is. Onze reis eindigde niet zoals Rob, maar de reis kreeg een wending die je niemand toewenst. Wij moeten zorgen dat we als het moment daar is en we bereiken punt “B”, we kunnen zeggen dat we tijdens onze reis hebben genoten van het uitzicht, de boterham kaas en de lekkere appel.
Op 12 januari kregen we via de advocaat het verzoek €107.51 te betalen aan de gemeente Lagoa voor de aanvraag van onze bouwvergunning. Dat is toch wel een mijlpaal!
Bom dia Arq.º Luís Veríssimo
Venho por este meio solicitar, relativamente ao processo acima identificado, a entrega nestes serviços do livro de obra e que proceda ao pagamento da taxa de apreciação de processo, no valor de 107,51 euros, nos termos da Tabela de Taxas em vigor.
En met Google Transate:
Betreft: Zaak nr. 1/2022/40 – voorafgaande kennisgeving namens Jasperina De Man-Stolk
Hierbij verzoek ik, met betrekking tot het hierboven beschreven proces, de levering van het werkboek aan deze diensten en dat u de procesbeoordelingsvergoeding betaalt, ten bedrage van 107,51 euro, volgens de voorwaarden van de geldende Tarieventabel.
Kerst in Portugal
Er was een behoefte om ook eens “de winter” mee te maken in Portugal. Kijken hoe stil en rustig Ferragudo is. Wat is er open en wat niet? Helaas door Jasperina’s werk moesten we tussen kerst en nieuwjaar naar Ferragudo, waardoor er vanwege die periode toch meer dicht was dan de bedoeling is. Alles ging weer 3 januari open, maar dit nam niet weg dat we nog genoeg restaurantjes konden bezoeken.
De andere reden was om “te voelen” hoe de winter impact heeft op het comfort van wonen. Dit laatste heeft bij ons alle pijlen in de richting gezet die wij al voor ogen hadden. Goed isoleren, vloerverwarming met koeling, warmtepomp en zonnepanelen. Het moet een must worden voor het te bouwen huis. Bij Sander waren we echt verplicht de open haard te branden. Om stroom te besparen hebben we geen elektrische kachels bijgezet, maar dat resulteert echt in klam beddengoed. Slapen was geen probleem.
We hebben de dagen benut om nu eens flinke wandelingen te maken, maar zelfs een wandeling beëindigd in zee. En het water was niet eens zo koud. Zelfs beter te doen dan in de zomer.
Als actie natuurlijk wel in Ferragudo oliebollen gebakken!! Wat een genot.
Ja en we weten het zeker ook in de winter kunnen we goed vertoeven daar!
En daar is 2022
Ik had zo gedacht om een update te schrijven in november en in december, maar we zitten dus inmiddels in januari 2022. Maar geloof mij er zijn bergen met werk verzet. Ieder weekend aan de slag in de tuin, weer of geen weer. In de regen, we gingen door. We dachten dat in twee weekenden er wel een schuur met overkapping zou staan. Nou dat viel tegen. Het was puur het weer dat tegenzat. We konden soms echt niets doen dan wachten op iets droger weer. Ik herinner mij nog dat op het moment dat Max Verstappen wereldkampioen werd ik tot mijn knieën in de modder stond een afvoer te graven. Maar het resultaat mag er zijn. Hoewel we nog wel de buitenzijde moeten verven (zwart) en sommige tegels op zijn plek terug moeten.
En dan na een paar foto’s zitten we in 2022. Tussen kerst en Nieuwjaar hadden wij onszelf vrijgegeven om in Ferragudo Kerst en Oudejaar te vieren. Dus onze eerste klusdag was dan ook 8 januari en toen heeft Jeroen samen met Tjarco de deuren gehangen. Op de 9e is er een begin gemaakt met slopen. Dit was een goeie actie, want dit heeft als resultaat gehad dat we de keuken iets aanpassen. In plaats van een eiland, wordt het nu toch een eiland met verhoogde bar voor twee personen.
De komende weken werken we toe naar 11 februari, dan worden de eerste spullen geleverd voor de installatie van de keuken. Hoewel hij geplaatst wordt, verwacht ik toch dat we erbij zullen moeten zijn voor allerlei kleine klusjes.
En dan is er weer een maand voorbij geschoten. Hoewel de planning was om weer ieder weekend te gaan klussen op de Geuzenstraat waren er ook nog sociale verplichtingen zoals 1 april vieren op 9 oktober. Voorafgaand aan deze soort van generale repetitie waren er ook nog oefenavonden. Maar goed 9 oktober was een geweldige dag, maar het nadeel was wel dat wij niet naar Zwitserland konden om daar een feestje mee te pakken.
Hierna konden we ons weer gaan concentreren op de toekomstplannen. Vanuit Portugal hebben we niets gehoord van Luis, maar eigenlijk volgens verwachting. Hier in Nederland hebben we nogal wat te doen zoals, een overkapping in de tuin met nieuwe schuur, een keuken bestellen, de slaapkamer afmaken, badkamer opknappen en een onverziene taak: een tijdelijke vaatwasser regelen.
Onze wens was een keuken te plaatsen van massief eiken, met een kookeiland met betonnen blad. Al jaren geleden was ons oog op Koak Design gevallen, een ikea keuken met handgemaakte fronten. Om ons te verzekeren van een juiste keuze hebben we nog een afspraak gemaakt bij Mandemakers Keukens, maar daar kwamen we niet aan een gelijke prijsstelling zonder dat we concessies moesten doen. Dus nu is de keuken besteld bij Koak Design en wordt naar verwachting rond 17 januari geplaatst. Dat betekend wel dat we voorbereidingen moeten gaan treffen. Gelukkig begint dit al deze aankomende week. Op 4 november komen er extra deuren om de woonkamer van de keuken te scheiden en om te zorgen dat het atelier van ma ook dicht kan.
Voordat we de keuken kunnen gaan installeren is het handig om in de tuin alvast een overkapping en nieuwe schuur te hebben. Dan kunnen we namelijk daar wat spullen stallen als we met de keuken aan de slag gaan. Dus hebben we Edwin van EDM Huis & Tuin Techniek de opdracht gegeven de overkapping te plaatsen, wel met hulp van Jasperina en mij, dat scheelde weer een beetje in de kosten. De planning is dat deze in November geplaatst gaat worden.
Amber en Niels waren nog een weekje naar Portugal, dat gaf mij de tijd om een begin te maken met de “gasten” badkamer een upgrade te geven. Dus is er in het laatste weekend van oktober een nieuw badmeubel geplaatst en komt er nog een nieuwe douchewand en dan zal de badkamer er weer helemaal up to date uit zien.
Als laatste actie hebben we de slaapkamer boven aangepakt door de wanden dicht te maken met gips. Met behulp van Tjarco die mij geleerd heeft om met sjablonen de moeilijke hoekjes te maken. Volgende week proberen het plafond erin te maken en als het lukt de deuren plaatsen. O ja en de douchewand…. Je ziet het genoeg klusjes. Tevens betekend dit als we de deuren plaatsen dat we kunnen gaan schilderen.
Dus al met al is er in oktober best nog wel het een en ander gebeurd. We hebben dus nog een vaatwasser moeten aanschaffen omdat de oude het begaf en een reparatie van €250 in het verschiet lag. We hebben dus een tijdelijke “refurbished” vaatwasser geplaatst. Wellicht kunnen we die weer in januari verkopen.
November zal een drukke maand worden omdat er dan een intocht Sinterklaas ons een weekend bezighoud. Met de Lions een wijnactie, dus genoeg te doen en dan is het zo weer december. Laten we maar kijken wat we allemaal kunnen doen!
Het heeft even geduurd dat er weer een verhaaltje op de site kwam. Maar is dan ook een hoop gebeurd. De strakke planning had tot gevolg dat er nauwelijks tijd is geweest om maar ook een letter te typen. Het is nog een wonder dat ik het nog op een rijtje heb.
Op 27 augustus was het de grote dag waarbij alle belangrijke transacties plaatsvonden. Oostvoorne verkocht, Geuzenstraat gekocht. Voor de duidelijkheid: We hebben de M.H. Trompstraat als een tijdelijk onderkomen, omdat er op de Geuzenstraat nog wat verbouwingen gepland staan. Wij moeten onze slaapkamer, mijn werkplek nog maken, de keuken wordt drastisch verbouwd en de tuin heeft ook een aanpak nodig. Dit heeft in de tussentijd bij de gemeente Brielle al tot verwarring geleid. Als wij op de Geuzenstraat woont, waar woont je moeder dan?
Op 28 augustus gingen Jasperina en ik een weekje naar Griekenland om daar werkelijk bij te komen. We zijn op het eiland Skyros geweest waar een collega van mij een soort van hotel heeft (drie suites). Een bijzondere plek waar wij uiteindelijk begrepen de rijksten der aarde regelmatig logeren om even tot rust te komen (wij sliepen naast een miljonair die ooit een stukje software aan IBM had verkocht en een miljardair uit Ierland die onder andere alle McDonalds restaurants in Ierland onder andere bezit. De week ervoor was de CEO van Coca Cola er, etc). Tot rust komen is zeker gelukt en de echte Griekse keuken proeven zo ook.
Na Griekenland waren we eigenlijk maar 4 dagen thuis om vervolgens naar Portugal te gaan. Op het programma stond de overdracht van onze grond, praten met de architect en praten met een Nederlandse aannemer. Daarnaast wilde we ook hier nog wat rust vinden en wilde een weekje met moeders doorbrengen want die had ook een drukke tijd achter de rug en heeft sinds kort weer meerdere inwoners in huis. Ik zal proberen een korte samenvatting geven over ons verblijf in Ferragudo.
Op zaterdag kwamen we aan op Faro, bij aankomst in Ferragudo zijn we gelijk naar het strand gegaan om te lunchen bij de Kalu bar. Daarna boodschapjes gedaan. Zondag een rustdag gehouden en natuurlijk even bij onze grond staan kijken. Het is zo onrealistisch om te geloven dat we er ooit een huis op hebben staan. Als ik het nu zo opschrijf bekruipt mij het gevoel weer. Eigenlijk wil je dat er morgen een groep werklui staan die beginnen met iets. Gewoon iets om het onrealistische weg te halen.
Maandag 13 september ik ben 55 jaar. Vandaag tevens de dag dat we formeel grondeigenaren worden. Na een ontbijt met cadeautjes van Jasperina en Amber zijn we enigzins zenuwachtig naar Aljezur gereden via de bergen/Monchique. Dat “The Deed” in Aljezur plaatsvond is nog steeds voor mij een teken van boven. Aljezur waar pa graag kwam, maar ook waar hij op zijn laatste vakantie nog over het strand werd gereden, de zee kon voelen en waar hij ook deels in 2015 is uitgestrooid. Denk nu niet dat er maar 1 notaris in de hele Algarve zit en ook nog in Aljezur. Maar goed wij, de verkopers, de makelaar en onze advocaat moesten allemaal afreizen naar Aljezur. De verkoper (onze architect, de burgemeester van Ferragudo) en zijn vrouw waren ook daar en moesten met zijn allen bij de notaris rond de tafel, alwaar de akte eerst in het Portugees werd voorgelezen en daarna door onze advocaat ook nog in het Engels. Hierna volgde het tekenen. Zo grappig om te zien hoe blij de burgemeester met een gratis pen kon zijn.
Hierna volgde een grappige conversatie in het Portugees. Of het nu traditie is of niet, maar Luis (de burgemeester) wilde perse met ons gaan lunchen in Aljezur, maar er moest een vertaler bij. Dus werd onze advocaat gesommeerd om ook mee te gaan, hoewel hij echt vertelde dat hij nog andere afspraken had. Uiteindelijk zaten we 50 meter verder in een heel leuk restaurant met zijn zevenen. Ook de makelaar ging mee (had ik al gezegd dat de makelaar Bruno Boto ook aannemer is 🙂 ). Het was een zeer vermakelijke lunch, wij hadden voor iedereen nog wat Brielse cadeautjes meegenomen, hier waren ze natuurlijk heel blij mee en resulteerde dat wij nog een keer moesten langskomen bij Luis om zijn zelfgemaakte Modroho in ontvangst te nemen.
Na de lunch zijn Jasperina en ik nog even naar Monte Clérigo gereden en even op de rots gezeten om alles te laten bezinken. Alles bij elkaar was het best een opeenstapeling van emoties. ‘s-Avonds zijn we in Burgau gaan eten bij ons favoriete restaurant Encora. Ook hier ben ik nog een keer in het zonnetje gezet en heeft iedereen in het restaurant uit volle borst “Happy Birthday” gezongen..
Dinsdag 14 september, we hadden een afspraak met Bank Santander. Op zich een leuk gesprek en een bankrekening openen is een 1-2-3 rekening. Heel makkelijk, alleen moesten we aan het einde bij stap drie wel een verplichte verzekering afsluiten. Maakt niet uit wat voor verzekering. Nou daar konden we niet intrappen en hebben verteld dat we wel een keer terugkomen als we iets te verzekeren hebben. Uiteindelijk zijn we in Carvoeiro uitgekomen en een stop op de bonnefooi gemaakt bij de Millennium bank. Jasperina dacht dat het wel een goed idee was om in Carvoeiro te stoppen omdat er sowieso veel Engelsen zitten. En ze had gelijk. Hoewel we hier ook het bureaucratische Portugal ontdekken is het bij de banken precies eender. Dit is het land waarbij alle aankopen boven €3000 niet gepind kunnen worden, je moet een cheque uitschrijven. Ja dat wordt nog wat.
Woensdagmorgen werden we gebeld, we waren goedgekeurd om een bankrekening te openen. Dus hup weer naar Carvoeiro. En daar weer twee uur handtekeningen op 40 documenten zetten. Toen we terug waren zijn we naar Praia Grande gegaan, maar toen ik net een half uurtje lag belde Luis. Hij was wel geïnteresseerd om de tekenklus zwart te doen… Dus ik mocht de eerste termijn betaling wel even langsbrengen. Dus hup het dorp in en de pinautomaat leegtrekken. We zijn aan het einde van de dag in Lagoa nog tegels gaan kijken. Gewoon om een idee te krijgen dat als een aannemer een stelpost voor een vloer leggen incl tegels maakt dit echt klopt en of we dan ook werkelijk tegels naar keuze kunnen kiezen. NIETS is minder waar ik zou bijna een handel in tegels op gaan zetten. Voor werkelijk €10 per vierkante meter kun je de mooiste tegels uitzoeken en wil je gek doen hou rekening met €25 m2. In de avond zijn we naar Restaurant Solar Farelo geweest. Het was heerlijk en de zaak was afgeladen. We kregen een mooie fles huiswijn mee. Ik kan nu schrijven dat hij heerlijk was!
Donderdag beloofde een heel warme dag te worden, dus besloten we naar Aljezur te gaan en dat was een goede beslissing. We hebben heerlijk op het strand gelegen en op de terugweg een kippetje in de bergen gegeten.
Vrijdag hadden we een afspraak staan met Alex van Modern Build. Alex is een Nederlander die al meer dan 15 jaar in Portugal woont. Oorspronkelijk geëmigreerd om in de tuinbouw te gaan, maar dat pakte niet goed uit, zo ook zijn relatie niet en is terecht gekomen in de aannemerij, maar wel op een niet zo’n conventionele manier zoals men in Portugal gewend is. Hij werkt met staalbouw en heel veel isolatie. Iets wat mee aansprak en wilde er meer van weten. Ik geloof dat de toekomst moet liggen in goed isoleren, zonne-energie en warmtepompen om te koelen en te verwarmen. Ik ga hier ook nog eens met mijn grote neef over praten. Ik zal hier een berg met foto’s plaatsen omdat Jasperina en ik erg onder de indruk waren van de kwaliteit en manier hoe er gebouwd werd.
Na Porches zijn we gewoon een stukje gaan rijden. Eigenlijk had ik het idee om via de bergen richting Loule te rijden en dan daar de Ikea bezoeken (men heeft het over Ikea Loule). Uiteindelijk kwamen we bij de Ikea uit, maar het lag toch dichter bij Faro dan Loule. Uiteindelijk willen we in ons huis waarschijnlijk een Ikea kitchenette en woonkeuken. Eigenlijk vanwege garantie en het internationale karakter, maar wie weet als het zover is dat we nog van gedachten veranderen. Nu bleek naast de Ikea een enorme shopping mall EN Outlet te zitten. Dus ja er gebeurde wat vaak bij ons gebeurd…..
Zaterdag 18 september hebben we in de ochtend afgesproken met onze toekomstige buren David en Gaye. Een Engels echtpaar die er sinds 2019 permanent wonen (als je voor onze grond staat aan de linkerkant). David is vroeg met pensioen gegaan. Het mooie is dat David zijn werk eigenlijk opzichter was bij diverse bouwprojecten. Hij is een enorm Pietje precies. Hij bood direct aan om tijdens de bouw een oogje in het zeil te houden en foto’s te maken en wilde zelfs voor ons een camera ophangen. Geweldig! David is niet onbekend in Portugal zijn moeder woonde 20 jaar in Silves en hij spreek een woordje Portugees. Een leuk echtpaar, dus fijn om als buren te hebben. Wij zijn volgens mij in de middag nog even naar het strand geweest om daarna in de avond ma van het vliegveld te halen. Hoewel de vlucht vertraagd was, zaten we om elf uur ‘s-avond lekker bij Farragood te eten. Zo begin je een vakantie, he ma?
De rest van de week was echt een week vakantie, we hebben diverse stranden gezien, de bekende restaurants bezocht en zelfs nog een keer met ma naar de outlet geweest. En uiteindelijk nog een koffer moeten kopen…..
Uiteindelijk zijn we weer op zondag 26 september naar huis gevlogen nadat we het huis van Sander een sopje hadden gegeven en nog even aan het zwembad bij Oasis hadden gelegen. Twee leuke weken om op terug te kijken.
Hoewel er nu ontzettende spannende dagen zijn (overdracht huis Oostvoorne, inrichten Prinsenkwartier, Geuzenstraat) kregen we zowaar vanavond tekeningen van Luis.
Even een kleine update over de Geuzenstraat, 2 dagen voor de overdracht kwam de notaris of het allemaal wel klopt wat we willen, successie belasting, schenkingsbelasting, etc. In het kort heeft dit mijn nachtrust niet bevorderd. Vrijdag praten we met de notaris verder. Het zou zo maar kunnen dat het “feest” niet doorgaat. Maanden allerlei dingen gecheckt, notaris (niet Moerland) geraadpleegd, etc. en dan dit. Laten we eerst maar er van uit gaan dat we een oplossing vinden. Laten we naar het leuke nieuws gaan!
Luis is niet van het emailen dus zijn berichten zijn kort: “Esta será a vossa casa, espero que gostem“, en dat is dan: “Dit wordt jouw thuis, ik hoop dat je het leuk vindt“.
Ja nog geen twee weken geleden kregen we de sleutel en binnen veertien dagen in de avonduren buffelen en de weekenden harddoorwerken, zitten we nu toch wel weer in Brielle.
Een feit dat het zonder hulp niet was gelukt is zeker waar, maar we zijn wel trots dat we toch zonder een onvertogen woord we dit voor elkaar hebben gekregen.
Waar hadden we niet op gerekend….
Kleding en schoenen, wat hebben wij een hoop kleding. En ik dacht dat ik al een hoop had weggedaan. Dus toch maar PAX kasten gekocht en dit is nog het laatste stukje project.
Als je op maandag de sleutels krijgt en je op zaterdag al het grootste deel van je huisraad kunt verhuizen dan mogen we toch wel spreken van noeste arbeid. Alles in de avonduren na een “normale” dag werken.
Maandag behangen, dinsdag behangen. Woonkamer klaar met behang. Woensdag liminaat in de woonkamer leggen, verder met behangen in de slaapkamer. Donderdag door met behangen en in middels de slaapkamer met laminaat bereikt (de lastige hoekjes kosten tijd). Vrijdag overdag hebben Jeanette en Lucienne behangen in mijn werkkamer. Vrijdagavond (13 augustus) het laminaat in de gang afgemaakt om zodoende zaterdag te verhuizen.
Inderdaad zaterdagochtend verhuizen, een busje via Frans Hartensveld en een busjes via Niels. Chris en Rob hebben de werkkamer afgemaakt met behang. Cocky en ma lekker poetsen, tutten met de gordijnen. Alleen ons bed en bureau is nog in Oostvoorne. Zondag ben ik verder gegaan met het laminaat in de werkkamer en ‘s-avonds het washok. Al het laminaat ligt! Anja en Jas het washok behangen, Martijn en Rob de gang gedeeltelijk behangen.
Maandagavond 16 augustus hebben Jas en Jeanette weer een stuk in de gang behangen. Ik kon een begin maken met mijn kasten in mijn werkkamer in te richten. Dinsdag werd de tv geleverd en heb ik met Jasperina de gang afgemaakt met behangen. Dus ja we zijn nu klaar om het bewoonbaar te maken.
Nu is het zaak dat het internet werkt, printers printen, katten en hond hun plekje hebben.
Wat spannend is, hoeveel ruimte houden we over, of hoeveel ruimte komen we te kort?
